во (предл.) - таков (зам.)

Семасиографијата или идеографијата ја карактеризира онаа класа на системи на писмо, чии знаци не ја изразуваат фонетската страна на конкретниот јазик, туку Маргина 37 83 изразуваат конкретни поими или цели ситуации во непосредна корелација со планот на содржината на јазикот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со други зборови, во таквите системи на писмо планот на содржината изразен со зборовите на конкретниот јазик, непосредно се одразува во знаците на писмото, со што знаците на писмото ја играат улогата на единици, кои покрај зборовите од конкретниот јазик ги изразуваат и универзалните појмовни категории од разните нивоа на апстракции.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Среќна сум што сум се родила во такво рајско место, и по изгледот и по доблестите на мештаните тоа место навистина наликува на рај.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ние сме во такво развиено опкружување со кое мора да се вклопиме!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Но и во такви услови љубовта опстојува. Македонија е земја на љубов!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Во таква борба тој ќе беше меѓу првите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не ми останува ништо друго освен малку да си се чудам на умот што за малку ќе попаднев во таков очај.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Каква збрка би настанала во таков случај!
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Во таквиот есенски ден, пред портата од битолскиот затвор, застана убав пајтон. Од пајтонот скокна богато облечен човек.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Пријавете ме кај мудурот!35) - Зошто? - праша стражарот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во сето тоа кај него, и што е обикновено во таквите случаи, немаше некој систем, но подоцна, кога стана прашање за историјата на неговото семејство Кочо, видов дека е неверојатно прецизен.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Чувствувам дека во таквите разговори тие се во предност: мислите, составени од малку зборови, им се чисти и ја погодуваат суштината.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Останав потпрен на рецепцијата, со онаа неверица која нѐ опфаќа во такви моменти божем ни се прави некоја неочекувана неправда.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Самата сум сега во таква фаза, си отворам очи, што би рекле маказарчани.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не сакам да дојдам во таква фаза.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но...). (...) Куќите што ги изнајмивме во Провинстаун, Масачусетс, за неколку дена станаа вистинска кочина, и тоа најмногу поради тоа што сите ВЦ-а беа блокирани - изгледа дека тоа секогаш се случуваше кога Велветите беа во близина - така сите почнаа да трчаат низ собите со раце полни со гомна фрлајќи ги низ прозорецот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Веќе бев слушнал дека тие имаат такви навики, но едноставно не можев да поверувам во таквите приказни, сè додека со свои очи не видов човек како трча низ собата и носи куп гомна и умира од смеа. (...) Тоа лето постојано снимаавме кратки секвенци што подоцна ги искористивме за Девојките од челзи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ова има врска со првото прашање: како да се чувствуваш нормален во овој хаос, како да задржиш барем некакви морални (естетските се, да речеме, поделикатни) критериуми?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сѐ што моите очи ќе здогледаа се претвораше во нешто заканувачко: калта, дамките, изгорениците, а ако не во такво нешто, тогаш во играчки од непоправливи метални делови.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Се потсети на возбудата што во такви моменти ја чувствуваше порано.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Така во семејството Голдблум се формира една врска на силна и меѓусебна наклоност што, како што тоа бидува во таквите случаи, во нив двете продолжи дури и по смртта на Леон.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Зошто толку лесно паѓаше во такви самоизмачувачки мисли?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Поради тоа што волјата никогаш не му беше силна, а карактерот, како што низ годините од него се бараше сè поголема послушност кон сè побројните авторитети, му стануваше сè покревок.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
На некого му расцветал лактот, на некого панталоните, некој е целиот засален, а општиот наш парталав изглед покажуваше дека пред интернатската управа стои за решавање еден комплексен проблем на преоблекување и преобување, во кој моите чевли се вклучуваат само како ситна подробност, а тоа, се разбира, како и секогаш во такви случаи, ја усложнуваше работата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Чаршијата е многу повеќе од тоа и треба респект кон таа древност, со многу повеќе внимание треба да се „пенетрира” во такви простори... Беди, ти си Турчин, одлично okno.mk | Margina #22 [1995] 81 ги познаваш и сегашните и некогашните „треперења” на овој, и покрај сѐ мултикултурен град, кажи ми за таа „турска” компонента на Скопје?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Борина во таквите случаи не се клава да не светни куќата и да ги види некој од баџата, оти за дупките Митра се погрижи та одамна ги затна со крпи: „да не ѝ дува северот“, — им велеше на жените, кога ја прашаа што толку иззатнала.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој досега не беше видел толку луѓе на едно место, не беше слушнал толку гласови одеднаш, не беше спал ни една ноќ во таква ѓурунтија и викотница како ноќеска, та затоа не можеше да предреме ни во зората, ами стана и појде на долчето, та се изми образ и се поосвежи од мамурлукот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ужасно е во такви случаи.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Вториот начин е сепак да се влезе во таква зграда, но дозволено е „попатно“ преуредување со прирачни средства - бои, спрејови“ итн.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Ж: Добро, во таков случај знаете што треба да правите!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Од тие причини британската влада не сакајќи да биде официјално вовлечена во такви активности постоењето на СОЕ го држела во тајност.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сигурно треба да се пронајдеш во таквите карактери.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ако веќе ме дупат у здрав мозок почнав да размислувам како би можел во таквата ситуација да профитирам, односно да успеам да ја наплатам таа мозочно сексуална активност.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Молчеше. Очекуваше, како и секогаш во такви мигови, тој прв да започне.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Само во таквите мигови, кога мислата не можеше да го најде излезот, ѝ се препушташе на фаталноста.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во визијата на Лефевр за “урбаната револуција”, современиот човек брза во таквото сепрождирачко урбано грло, што само по себе предизвикува одредена одбивност.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Не можеме да ги замислиме Черчил, Рузвелт или Даладие во таква улога, а уште помалку Хитлер, Сталин или Мусолини.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Перформансот се претвори во оргијастичко прскање поликолор со таков спонтанитет и енергија што зачудената од почеток публика брзо се ослободи од првобитната фрустрација и влезе во таква екстатичност што сето тоа почна да наликува на некаков Вуду ритуал.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Рафал: Сонувавме дека учествувавме во такво испраќање.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Токму во таков амбиент на безнадежност и надоаѓачки ужас од војната почна да се развива големото Margina #26-28 [1995] | okno.mk 29 тело на стрипот “ЛАБРИС”.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Можеби се обидуваше да го замисли тој град, со тие миризби и смрдеи, но тешко можеше тоа, зашто никогаш и не беше пошол во вистински град, во таков град каков што го кажуваше Кирил.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Денко копаше, му помагаше повремено на Бојан, лудуваше, се челичеше, сам веќе знаеше да заскита, да исчезне за час-два, од што никој не се возбудуваше, особено неговиот чудесен татко, доктор Коста, кој во такви прилики ќе си помислеше: „Се осамостојува детето, се осмелува, се зближува со планината. Подобро - здравје!“
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во такви моменти не сакаше никој да му влегува во ателјето, па и жена му, а и кога ќ е влезеше тој само мигум и само со крајчето на окото ќе фрлеше поглед натаму, без најмал напор ниту пак желба да го препознае онега што влегол; а не пак да му прозбори или да му отпоздрави.  Но овојпат, спротивно на нејзиниот навик, упадна жена му среде разгорениот оган на неговата творечка работа, И без да му остави и миг за да се сврти кон неа, прозборе со глас што одвај ѝ излезе од грлото: „На Нако му се слошило!”.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Она што е цел на анализите во таквите студии е самиот продукт, крајниот резултат од процесот на преведувањето, но не и самиот процес.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Истражувањето на преведувањето во таква смисла не би било од никаква корист. 24 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
„О Милан, би сакала тој да не верува во такво нешто.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, токму во таквата земја од мечтите, Христов минал низ суровата школа на печалбарството.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Немаше сомнение дека голема змија лежела таму, точно во таква позиција во каква што ја виде таа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Како можел да размислува така и да поверува во такво нешто за оваа девојка, и да се обиде да ја убие на таков начин.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Во такви моменти мажите ги губат своите котви.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Нема да ти дозволам да веруваш во такво нешто за мене. Нема да ти дозволам!“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ти се колнам дека и јас тебе ќе те убиев во првата година од нашиот брак ако поверував во такво нешто за тебе.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дали во таков случај волјата на работодавачот ќе преовладее и истата би ги дерогирала закoнските норми донесени од страна на надлежните државни органи!?;22 ● поранешната обврска на работникот да го извести работодавачот за сите заканувачки опасности по животот или здравјето на другите пред нивното настанување, или по настанувањето на материјална штета, претрпe измена со тоа што сега работникот е должен веднаш да го извести својот претпоставен или друго овластено лице кај работодавачот, но сега само за веќе настаната материјална штета, што секако не е во полза на работникот, бидејќи тој согласно постоечките позитивно - правни норми од ЗРО, индиректно одговара за материјалната штета која би ја претрпеле трети лица, а за која работодавачот во иднина би можел да ги рефундира трошоците од работникот (чл. 13 од ЗИДЗРО/септ.10); г) одредени измени, повторно на штета на работникот, претрпе и чл. 35 кој ја регулира обврската на чување на деловна тајна.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Исто така, ако работниот однос според ЗРО може да се откаже спогодбено или по волја на работодавачот и во такви случаи работникот стекнува статус на невработено лице и се води во Агенцијата за вработување на РМ, но доколку работниот однос е откажан по волја на работникот, тој не може да го стекне статусот на невработено лице, односно не може да се пријави во Агенцијата за вработување на РМ, се поставува прашањето која била целта на законодавецот од една страна да му даде право на работникот да може да го откаже договорот за вработување по негова волја, а од друга страна остварувањето на ова право да претставува 46 Закон за изменување и дополнување на Законот за вработување и осигурување во случај на невработеност, Сл. весник на РМ, 88/2010. 47 Одлука на Уставен суд, У. бр. 173/2010 од 22.IV.2011. 54 пречка тој да стекне статус на невработено лице, односно да се пријави во АВРМ и во таков случај да ги остварува правата во случај на привремена невработеност, ако исполнува одредени услови. 2.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Понекогаш успеваше да ја набљудува како научникот својот предмет на проучување, та во таквите случаи таа го потсетуваше на глушец фатен во стапица со надеж да се ослободи или, уште подобро, на славеј во кафез којшто заборавил дека песната е единственото негово решение на животниот проблем во кој се нашол.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Се загрижив за можниот потфат на мојот братучед кој би ми бил единствената надеж, надежта, што очигледно, во таков случај, воопшто не би ми била потребна.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Не, си реков, црните луѓе никогаш не се афирмираат до издвојување зашто во таков случај тие би се идентификувале, и добрите стрeмежи на луѓето би ги ликвидирале.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Често, тие неколку лажички така се зафрлуваа што тој немаше со што да си направи кафе, и,во таквите случаи беше готов да направи скандал со што, всушност, си го оттргнуваше вниманието од она на што требаше да го сосредоточи.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но и во таква вистина сурова, прсти сепак удираат нежно врз дирки од пијаното на животот и зборови тажни.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Јас го погледнав стрештено, оти првпат бев чул некој друг освен мене да верува во такви сказанија и измислици како што се минати и идни животи овде, на земјава, пред да се упокоиме засекогаш во царството вечно Негово, во станот небесен.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но мене отсекогаш ме интересирало зошто во таквите обреди (каков што имаше намера да изведе и Луција на крајот од приредбата) тие работи, срамни, забранети, жигосани од истата заедница (во нормални, некарневалски услови) – се говорат под маска?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас пиев од виното и чувствував дека имам изградено ситуација во која имам предност, затоа што барав отчет; таа очигледно тешко се снаоѓаше во таква невообичаена ситуација со мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во таква ноќ без ѕвезди, на таков мрамор, Бог не само што ја гледа мравата, туку го слуша и топотењето на нозете нејзини.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Дали затоа, или заради старото предание кое вели дека огледалото се скаменува кога оној што умира се огледува во него за последен пат, па засекогаш ја чува таа последна слика и веќе никој друг не може да се огледа во таквото скаменето огледало, дали велам, заради тоа предание, не знам, но одеднаш огледалото самото од себе се сви и следниот миг – распука.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тука, се разбира, не ги вбројувам исклучоците (имаше во циркусот и една жена што можеше, лежејќи на стомак, да се свие во половината и нозете да ги префрли до лицето; често нѐ забавуваше пушејќи во таква поза); но во циркусот имаше и поинаков став кон техниката: најмногу се работеше на техниката при изведување на точките, а при изведбата на точката техниката мораше да се заборави; во спротивно, се плаќаше со живот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Познато е дека луѓето под маска доживуваат еден вид транс, затоа што се наоѓаат на тенката линија меѓу идентитетот и алтеритетот, меѓу она што сум јас и она што ме прави маската (не-јас); во таа двосмисленост на идентитетот (како и кај проклетиот формулар што се вика пристапница) се состои трансот, карневалското чувство на еуфорија; во такви услови анално-гениталните опсесии стануваат неминовни (по тоа не се разликуваат партиите и карневалите); и треба да се види допрва зошто двојството на идентитетот, по правило, кај сите народи и култури, се сврзува со анално-гениталната метафорика.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сепак, во еден момент, во тоа сум сигурен, на Иван му напоменав дека мајка му веројатно имала причини што не му ја разложила тајната со сите поединости.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од сите изнесени тврдења во распитот вистинито е само она, дека ја познавав мајка му.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мислам дека во таквата светлина понекогаш Сина Скала се чини како тукушто создадена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И без твоето двоумење знам дека има и премногу фира помеѓу известијата што втасуваат до мене“, му реков на Борче.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А знам, во таквите игри присутно е и чувсвото на беспомошност.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Беспомошност, но и задоволство!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А веќе утре ќе узнаат дека летањето е и нешто повеќе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Така настанува матежината. А во таквата матежина единствените добитници се криволовците“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира, не му реков дека за мене и не е битно ваквите податоци колку држат вода, и дека неговите информации стануваат интересни само во случаевите кога ќе дотечат од повеќе извори, или кога ќе откријам дека во таквите приказни е содржан и некој туѓ интерес или настан спротивен на нашите интереси.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Веројатно во првите моменти сметаат дека во таков облик се јавува летањето?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ете, во такви околности Иван ги спомна сомненијата околу можните причини за бегството на татко му и за таа можна разделба за која ништо не знаев, ниту пак можев нешто да претпоставувам, а веројатно и Иван не знаеше.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се однесува до случајот со момчето што го фати обезбедувањето во мојот двор, навистина нема што да се објаснува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но вистина е дека ако посакуваш да ги имаш тие потребни нешта со добар квалитет и во доволна количина мораш да преземеш лични постапки па дури и да избереш свој пристап.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Објаснувањето дека информацијата случајно ти се истресла мене воопшто не ме изненадува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа не сум сигурна дали во таквите валканици ја сместувате и долната облека како и другите слични потреби.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во Америка во такви работи не се верува.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
И кога во таква една култура (во која илјадници луѓе проживеале цели страшни паразитски животи на „културни работници“, обезбедувајќи си го до своите втори и трети колена тоа страшно влијание и семоќ на нивото на ова бачило во кое се прпелкаме) некој ќе завриска: крадци!, доларите истекуваат!, време е за пар бројки: (а пред тоа, фала богу, мантрата: Сети се кој си, кој е твојот интерфејс, кои се твоите динамички инпути и аутпути што те одржуваат!): „Маргина“ досега од „Фондот отворено општество на Македонија“ (дефетистички, но сигурно со дебели причини преименуван во „Хуманитарна фондација Сорос, Македонија“) за објавените пет броја (во четири книги) добила 2 250 американски долари.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Како дошло до тоа?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
За време на разговорот, како што Џон и Ен ги артикулираа своите искуства за оваа спротивставувачка форма, стана очигледно дека нивниот однос не се состои единствено во таквото однесување - тие се во состојба и поинаку да размислуваат за него.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Не сум баш сигурен дека многумина од нас би го прифатиле тоа како добар опис на кампската иронија, која – барем онака како што ја опишав – не им остава на своите практичари многу простор за самоизземање.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Одново се поставуваат така што во средиштето ќе им бидат општествената признаеност, дефиницијата на државјанството, значењето на патриотизмот, практиката на вероисповедањето, идејата за семејството.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Има нешто познато, дури и класично во таквата разочараност, нешто што треба да одекнува со искуството на голем број геј-мажи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Што е тоа во таквите дела што ги прави суштински дел од учебната програма на геј- мажот?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Стилот е заситен со значење, вклучително и со сексуално и со обродено значење, па тоа што ти се допаѓа одреден стил открива многу и за твојот сопствен сексуален и родов идентитет, за начинот на кој се поставуваш себеси во однос на веќе воспоставените полиња на општествено и сексуално значење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Го задушува распространувањето на геј-културата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Има, сепак, и понатаму важни материјални барања во таквите борби за вклучување, но тие им се некако подредени, барем во реториката на движењето, на асимилациските и конформистичките цели. ‌Во таков контекст, геј-културата сѐ повеќе изгледа како бизарен, нестварен, неопиплив, небулозен, ирелевантен поим.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А и што ќе им е денес на геј-луѓето посебна култура?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Целата работа е во потребата да се вклопиш, да му се приспособиш на местото во кое веќе живееш и работиш.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Покажува жизнерадосност од идентификувањето со најдолните од долните и ознаменува отпор кон културната технологија што предизвикува општествено исклучување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Клониме од еден дизајн, кој никогаш, ама никогаш не би го имале дома – или не би го носеле, или не би го возеле – не само затоа што е грд туку и затоа што е, да речеме, сладок или китен-китен или фалбаџиски или мелодраматичен.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нема ништо подигриво во таквата изведба: не би можело да биде поискрена.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И покрај искреното уживање во апсурдните и бизарни сексистички прикажувања, ироничното присвојување на женственоста од страна на машката геј-култура не изразува отсуство на лична вмешаност во тие прикажувања, ниту чувство на неранливост од симболичното насилство на редуктивните стереотипи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Или ќе треба да измислат перверзни односи кон таквите облици или ќе треба да најдат во таквите облици можности или пригоди или дозволи за одредени нестандардни начини на чувствување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Обично не мислиме вака за културните предмети; тие не ни се претставуваат веднаш така.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ги елиминира и материјалните предуслови за медиумска култура во чија основа е заедницата, на политички и општествено напредна медиумска култура и, наместо тоа, го поттикнува подемот на сјајните списанија за животниот стил и кабелските канали, кои се насочени кон националната пазарна ниша и кои се темелат врз канонскиот, службен, главнотековен геј-идентитет, а е против прогресивниот интелектуален, политички и естетски израз, особено против облиците на размислување и критика. ‌Во такви околности, програмата на геј-политиката и на геј-живеењето ги запоседнуваат грижите на луѓе што живеат раштркани и релативно изолирани, заглавени меѓу хетеросексуалците во гратчињата и во руралните подрачја, наместо собрани заедно во велеградските центри.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па тие деца што ќе се здобијат со нестандарден или со дисидентски родов или сексуален идентитет нужно си го градат тој идентитет во однос на главнотековните културни облици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Прашањата како што се воената служба за гејовите и еднаквоста во однос на бракот, кои порано беа борби за пристап до осигурување, за правична распределба и за отстранување на дискриминаторските пречки, сега стануваат борби околу симболизмот на општествената припадност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Книгите, пак, за настраните семејства кои се посебно осмислени за деца од основноучилишна возраст, како што се Хедер има две мами, Џени живее со Ерик и со Мартин или Со Танго сме си тројца, иако можат и тоа како да придонесат кон дестигматизирањето на хомосексуалноста и кон поголема општествена толеранција, сепак баш и не го уриваат хетеронормативниот монопол врз формите на изразување што ги има во главните популарни жанрови. ‌Во секој случај, главнотековните културни облици ги даваат единствените жанрови што ги знаат повеќето деца.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Отсуството на критична маса од геј-мажи што ќе биде физички присутна на едно место го отежнува забрзувањето на темпото на културното геј-софистицирање.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-идентитетот е само „еден вид талог што самиот по себе не може да укаже колку разновидно таквата желба и натаму ги одредува густината, бојата и вкусот на целиот богато измешан раствор од кој, во таква сталожена состојба, спаднало само мало количество“. (132) Геј-идентитетот, затоа, е недораснат на задачата да ја долови и да ја изрази геј-желбата, која во своите преобразувачки стремежи за менување на светот и во своите задоволства што не може да се категоризираат ги надминува релативно едноличните лица и теми што поимот „геј“ само ги именува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога геј-луѓето ќе се лишат од заедничкиот, комунален живот, од сопствен општествен свет, главната мисла на геј-политиката веќе не е отпорот против хетеросексуалното угнетување, туку тоа станува асимилацијата, односно приспособувањето кон главнотековното, поривот за општествена прифатеност и интеграција во општеството во целина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Напротив, укажува волја да се видиш себеси во таквите сексистички прикажувања.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во секој случај, тие изразуваат настрани начини на чувствување така што изнаоѓаат сопствени (дисидентски, девијантни) начини на поврзување со главнотековните културни предмети на кои им се изложени и така што се идентификуваат со особените аспекти на тие предмети кои се или нехетеронормативни или сеотворени за нехетеронормативно чувствување.372 Ова може да објасни зошто некои геј- или протогеј-машки субјекти гравитираат, уште рано, кон конкретни жанрови на дискурот и на чувствувањето, сосе нивните сродни културни облици (како што се холивудските мелодрами и бродвејските мјузикли).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, кога ќе се соочиме со избор од нив – особено онаков избор што, како што си замислуваме, ќе укаже не само на она што ни се допаѓа туку и на тоа кои сме – во такви околности реагираме инстинктивно на начинот на кој таквите артефакти може да се одразат врз нас, што подразбира и свест за нивната кодираност за род и сексуалност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А какви се грижите на геј-луѓето што ќе се најдат во такви места?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кој би рекол дека во таква тишина се кријат илјадници звуци на бучава, создадена од ситните минувачи и нивните помошни моторни средства за возење.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- Јас се препознав! Пред да те сретнам бев во таква состојба.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Не можеше ниту да ме остави сама со Ели во таква положба, да потрча по лекар, ниту пак да ме испрати мене сама по него. Ѝ стави топломер.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Зошто во таква далечина?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Како може комитетот да докаже оти тој работи во таква смисла?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И најпосле, ако Организацијата и македонската емиграција во Бугарија, особено оној дел од неа што има или државна служба со убави плати или се занимава со журналистика и со тоа има убави доходи и големо влијание на бугарските работи, така што се јавува со кандидатура за министерски места во Бугарија или си има други згодни потфати, -дали, велам, и без помошта на таа наша колонија е возможно некакво особено пројавување на нашата преродба, а имено во таква смисла како што ја спомнав, т.е. во полно одделување на нашите интереси од оние на балканските народи и во развивање меѓу македонската интелигенција и народот македонско народно самосознание?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во таков случај, има ли смисла понатамошната борба? – По моето мислење, нема.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во замена за тоа, ако еден народ добие политичка слобода или се исполни нешто друго важно за народниот живот, без негово или со мало негово содејство, тогаш кога кај него нема уште изработени народни идеали или ако се изработени не се усвоени од сите членови на народот, тогаш, во таков случај, народот не ги цени народните идеали и, како човек без определена цел и програма за работење, се фрла ту на една ту на друга страна, правејќи го тоа не затоа што е убеден оти така треба да биде, ами затоа што гледа дека има околу него луѓе што постапуваат така или инаку.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Долгот кон народот и татковината ми диктираат да се искажам во таква смисла.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во таков случај позајмувањата, особено културните, стануваат посвесно и поскоро.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Дали ние Македонците /Словените/ во таков случај ќе можеме да се поздравиме со успех? Мислам, не.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И во таков случај не може да се зборува за етнографска целост меѓу Бугарија и Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Значи, ако и ние се лажеме во претпоставката оти националниот сепаратизам ќе биде поддржан од комитетите, од Организацијата и од македонската интелигентна колонија во Бугарија, тогаш, и во таков случај, доста е една силна српска пропаганда во Македонија за да земе најголеми размери националниот сепаратизам.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во таков случај и Грците и Патријаршијата ќе ни се објават за непријатели на нашата народност и наш свет долг ќе ни биде да ги одбиеме сите грчки напади на нашата народност.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во таков случај секој ќе беше свесен оти не само Македонците, ами и Бугарите од Бугарија и од Тракија прават еднаква со нив отстапка во полза на центарот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во таквите утра, во таквите чувства, таа понекогаш помислуваше дека животот како песок ѝ истекува низ прстите.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Убавината што доаѓа одникаде, одвнатре и однадвор, и во таквите мигови те понесува како порој.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Секогаш чувствуваше како вилицата му се кочи кога мора да биде меѓу луѓе и во такви ситуации можеше да функционира единствено ако на некој начин се почувствуваше супериорен.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во такви услови, она што му останува на театарот е да се приклучи на сценските изјави кои го доближуваат до ритуалот и игрите во кои доминираат визуелното и звукот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но, не само политичарите се тие што стравуваат оти пукаат со ќорци во масата народ, туку во таква расположба се и некои чинители на уметничкиот израз.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Што прави актерот во таков случај?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
А бе, во таква кавга, да ти е ќеф да избереш страна, да фрлаш по некого со навредливи и тоа доста навредливи зборови.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Се разбира, во таков случај, никому нема да му падне на ум да каже дека имаме „партиско-кадровско цунами“, оти цунамито нема врз што да дејствува, всушност, никој нема да го види, а уште помалку да каже дека последиците во театарот се како после ударот на неправедно омаловажен ураган.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Театарот, во такви услови, дефинитивно ќе се ослободи од оние што го спречуваат, како што вели еден театролог, да ја најде енергијата што ќе го одлепи од досадното и ефтиното, од времето во кое ласкавото и празното собираат толпа од луѓе кои се убедени дека тоа е она што треба да го доживеат во театарот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Одењето во црква на миса и на молитва може да биде желба и истата, еден ден под влијание на волјата, да престане, (во таков случај, си го обрал бостанот зелен), но ако е нужна потреба, тогаш тоа може да ефектуира со позитивни резултати затоа што врз нужната потреба волјата не може да влијае, па колку и да е цврста.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Тие, помагајќи на друг, ако некогаш се најдат случајно во таква ситуација, си помагаат на самите себе.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но, јас знам еден човек кој и во такви мигови, својата мисла, својот израз на лицето не го споделува со другите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Кога на местото на Сибил Вејн би ги ставил актерите и управителите од нашите театри, а на местото на Доријан Греј нашите политичари, тогаш ептен ќе ни стане јасно зошто театарот ни е во таква состојба, па се губи во формите на имитација или како што стои запишано во романот на Вајлд: „Дури и необразованата публика од партерот и галеријата изгубија интерес за преставата“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ги забуцал прстите во мекиот хумус на шумските сенки со таква силина што дури почувствувал болка под ноктите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Повисокиот тревар му рекол дека ќе му се покори, бездруго ќе му се покори на ножот; лицето уште повеќе му заприлегало на мудар лисец што се готви да се исклешти за своја сметка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- По домаќиниве ќе плиснеме само вода за среќен пат. Никој, разбирате, солза да не пушти.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се собирала пред него во лушпата на стравот, и малечка и намалена, со очи што не можеле, не барем ноќе и во таква прилика, да ја кажат тајната на младото срце.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Како да бил бессилен да ги ослободи жилите и месото од грч и со матни очи барал капка роса скриена од сонцето под лански лист, да ги допре усните и да го убие огнот на пониженоста и мислел - бил млад, остарел, се намалил, премал ќе се удави во таква капка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Другиот, помладиот, како да не се сложувал, како да не верувал во таквото верување.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во просторот помеѓу куќите и рекичката што брзала ослободена од мраз и со поинаква боја заради надојдената снеговица, гласот како да не значел ништо зашто сѐ што ќе се кажело тоа истото веќе некој го мислел, не еден туку повеќето, ако не и сите околу запрегите. Во такви часови и тагата онемувала.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тогаш ја познал. Веќе знаел дека не ќе му одговори.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во таква ситуација тешко дека некој може да се наметне како водач, и да го покаже излезот од „наметнатиот хаос“. 13, 12...
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Во таквите мигови сврти се кон големите и сериозни нешта, пред кои тој станува или мал и беспомошен, или напротив, добива на сила, прераснувајќи во релевантна алатка за формирање и изразување на твојот светоглед.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Парадоксално, ама развлеченото време полесно се поднесува затоа што дава можност за исто такво развлекување и расфрлање на погледот и мислите, па во такво хронолошко бунило петнаесет минути лесно поминуваат како две-три.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Клиневич, кај Волконски се сретнувавме, каде што вас не знам зашто, исто така ве примаа”. 154 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Деденце, деденце, ме слушате ли?“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Драги Клиневич, јас сосем сум согласен со вас и залудно вие... се впуштавте во такви подробности“, рече Тарасевич и продолжи, „Во животот има толку страдања, толку маки и толку малку одмазда... јас посакав накрај да се смирам и колку што гледам, се надевам одовде сé да извлечам...“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Како, грофе Петар Петрович... зарем вие сте... и во таква млада доба.. Колку ми е жал!“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Така, економистите мораат да решат како фирмите се однесуваат во такви сложени услови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во таквите пресврти Змејко за малку што не врескаше од својот прозорец, знаејќи за она кремено скаменување на снегот, што можеше да го донесе тој северен ветер.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во такви морбидни и мрачни мисли го дочека будењето на Томо.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Посакуваше, иако не веруваше во таква случајност.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ним им се случи та, да не можат да си дадат ответ пред жителите од околните населби кога за непрокопсаноста на Благуна ги прекоруваа: тие кои највисоко го вееја знамето против сите завојувачи, неми остануваа во таквите незаслужени напади.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тогаш, во таквата ситуација, Дамческите не знаеја што да направат со Руса.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А таквиот, штукнатиот од умот, знаеја поганците, на сите им служеше за подбишега, сите го сожалуваа, па нејќеа да се најдат во таква положба.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На тоа писмо одговорија скоро сите независни српски весници и нè уверија дека честните и вистински српски патриоти не учествуваат во таквите комедии и дека ниту едно српско министерство не ја помагало компанијата на Милоша Милоевиќа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А во тоа, во неспоменувањето на Благуна и на целата таа историја во врска со неа, жителите на Потковицата свесно и намерно ја сокриваат и својата вина, во себеси и пред себеси признаваа дека и нејзе и на сиот сој Јанчески им нанесоа голема неправда.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Стариот Јанче, ситно, загрижено и постојано уплашено човече, не слутејќи ништо добро во таквите постапки на Арслан бег, отиде да побара заштита од својот господар, од Јауз бега.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сакам да прикажувам под оклоп на темница, човековиот глас во такви мигови е поспокоен, повпечатлив.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А и да сакаш да гледаш во таков ден ништо јасно не се гледа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во такви околности, дејствувам како приврзаник на дамата што е засегната.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Секако“, мислам богохулејќи, „во такви случаи боговите помагаат, испраќаат коњ кој го нема, поради итноста додаваат уште еден, па уште и те даруваат со коњушар.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Но“, реков, „Вие сте доста умешни во таквите истраги.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ставаат пред мене чаша рум, стариот ме тапка по рамото, предавањето на тоа богатство ја оправдува интимноста присутна овде.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Така се разнесе по куќите прикаска од безброј парчиња, без почеток и без крај, без смисла, како и обично што се случува во такви прилики, една доверливост што минува од човек на човек, за задграничната дејност на Марко Проказник.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во такви часови, место да паднам, растев во неговите очи.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Сакам да прикажувам под окоп на темница човековиот глас во такви мигови е поспокоен, повпечатлив.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Турчинот во таков миг за коњот би рекол дека е лумонтуз-табиет.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Како и секогаш што се случува во такви прилики, зборот тргна пребрзо, се затркала како по надолнина налепи на себе патем отпадоци и мириси и секакви погубности, се измени, отежна огрубен, темен, грдомазен.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
не ги слушав и ги заборавив уште пред да видам дека ме сметаат за варвар: во мрак, оној што во таквите продавници секогаш лежи на одредено место како задолжителен дел на општата патина, здогледав женски портрет, масло на платно со размери, слободно проценети, 45 x 60, и останав нем и уште еднаш како во онаа декемвриска ноќ облеан однатре со течно олово.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Но и во таква фаза тие се вртеле во виорот и убивале, станувале нешто поинакво од она за што се приготвувале во животот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Како судбински да им ја претскажуваат иднината, онаа што е најверојатна, да не се рече неизбежна во такви ноќи, црцорците гласно се бараа по полето, да се најдат, да го прослават животот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Се мразам и го гризам јазикот, за да не ја повторам катастрофалната грешка, зошто знам дека, во таква инквизиција, го поттикнувам своето его на самоуништување.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Гедел (Goedel) 1931. год. проучувал логички системи кои биле адекватни, во смисла дека имале доволно експресивна моќ да ги изразат вистинитите тврдења во аритметиката, независно од тоа дали можат да се докажат, и кои биле конзистентни во смисла да не може во таков систем да се докажат и некое тврдење и неговата негација.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Онаа што сакам да го сугерирам е: за смислено да интерпретираме дадена ситуација ние повикуваме стотици шеми од нашето „множество на шеми” и дека искуството собрано преку целиот наш живот, вештините и општото знаење, нашите сеќавања за различни случки, може да е кодирано во таква лична „енциклопедија” од илјадници шеми, збогатена и од вербалниот домен за да инкорпорира и репрезантации на акции и перцепции, мотиви и емоции, лични и социјални интеракции и на крај, на јас-ството.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
И во такви мигови очај предизвикан од непокорот на книгите наредени според неговата волја, но едновремено од некакво внатрешно задоволство кое само тој би можел да го почувствува, Климент Камилски појде кон нашата куќа крај реката да се сретне со Татко прв пат по неговото враќање од Париз.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во такви бурни мисли и заспа на чардакот, следен од будното, но невидливо око на Мајка, која му ја ширеше својата топла светлина во длабините на сонот, покривајќи го со сината наметка, вардејќи го неговиот сон како нешто најдраго и најдрагоцено во животот на нашето семејство...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тажно беше ова силно, убаво човечиште да се гледа во таква понижувачка состојба, - веднаш се покајав што дојдов толку рано.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, ако некогаш поверував во такво нешто на тие лажговци.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Отрув ти се сторило, оди, оди! избезумуваше вујната во таков час.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Можеби во такви часови Аритон Јаковлески веруваше дека ќе наплати за сѐ изгубено во животот. Кутриот човек!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, во таков час дедо ми целиот се растопуваше, стануваше сина, болскотна капка.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Најстрашното беше што ние почнавме да веруваме во таквите бесмислици.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, сигурно многу им било студено на децата штом мајката во таков страшен, виуличлив ден морала да оди по дрвчиња во планината.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, муза. Мислевме тоа е некоја Оливера што друго, а тоа признавам, беше најдоброто во таков ден.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Бекман е невротичен. Но треба да се признае дека од некого во таква состојба не може да се очекува дека на човештвото ќе му дофрли појас за спасување.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Интернет создава симулација на слободата и во таквиот амбиент помага за развивање на идеи коишто потенцијално се деструктивни за секоја апсолутистичка моќ.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Лошо е да се биде во таква состојба, застрашувачки; но бесмислено е поради тоа сентиментално да се ламентира, тоа тогаш би била чевларска фраза; треба да се каже дека би требало да се биде пливач ако човек се осмели да тргне надвор од таквиот оркан на времето, или, ако човек е невротичен, треба да се тргне кон некое идилично столетие...
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Таа за човека може да биде и природна, но може да ги има и сите обележја на болест од која ние само инцидентно ќе можеме да се излекуваме, но во процес на внатрешно зреење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во таква состојба ќе се најде кралот Шарл Кине, кога на врвот од својата слава ќе абдицира во Брисел, за да предизвика восхит за покажаната храброст.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Секогаш се наоѓав во таква положба.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас не сакав да се мажам, рано ми беше, во такво време беше сè во некое исчекување.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Заминав, но многу се растревожив, зашто секаде окопните беа полни со вода и во таква морав да се засолнам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Еве еден пример. Зборот „слободен“ сѐ уште постоеше во Новоговорот, но можеше да биде употребуван само во такви реченици какви што се „Ова куче е слободно (нема) од болви“, или „Овој стол е слободен“, односно не е зафатен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На шестиот ден од Неделата на омразата, по парадите, говорите, извикувањата, пеењето, транспарентите, постерите, филмовите, восочните фигури, удирањето на тапаните и завивањето на трубите, по тропотот на чизми во марш, чкрипењето на гасениците на тенковите, брчењето на бројните авиони, пукотот на топовите, по шест дена исполнети со сето тоа, кога големиот оргазам наближуваше до својот климакс, а општата омраза спрема Евразија завршуваше во таков делириум што толпата, само да можеше да ги дограби оние две илјади евразиски воени заробеници што требаше да бидат јавно обесени на последниот ден од прославата, без секакво сомнение ќе ги раскинеше на парчиња со сопствени раце - токму во тој момент беше објавено дека Океанија сепак не била во војна со Евразија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Така, во еден момент Винстоновата омраза воопшто не беше вперена кон Голдштајн туку напротив, кон Големиот Брат, кон Партијата и кон Полицијата на мислите; во таквите моменти неговото срце полетуваше кон осамениот, исмеан еретик на екранот, единствениот чувар на вистината и на разумот во светот на лагите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон во детството понекогаш спиел во таков кревет; Џулија, колку што се сеќаваше никогаш не легнала во таков порано.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Веднаш под телекранот и во таква позиција што секој што посматраше од другата страна на инструментот можеше да прочита што пишува, тој начкрта една адреса, ја скина страницата од нотесот и му ја подаде на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И во таквите мигови, кога ослободена од железните рамки на предрасудите ќе се почувствував поинаква, а сепак длабоко во себе своја, со најсвое јас, се спознавав: бев Ема единствена и неделива, туѓа и одвратна за оние што не можеа да ме разберат.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тој свет таа не сакаше да го споредува со ниту еден од световите во кои живела пред тоа и токму затоа неговата посебност, во таквото поимање, добиваше во значење.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Илона кај нас на најубав можен начин си ја одработи работата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сепак никогаш не успеав да ја започнам плетката со конецот на разумот и со конецот на страста и тоа сега го чувствувам како свој пораз што потајно тлеел еднаш под допирот на зборот, другпат под допирот на телото, на кои секогаш реагирав различно.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Никогаш дотогаш не го имав видено плаветнилото на неговите очи во такви димензии и со таков сјај.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Гробот уште стоеше откопан, зашто со наредба од меџлисот, во такви работи ни муфетитот не смеел да чепка.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Па сепак, и во таква врвулица чаушите ги видоа токму нив, и рекоа дека за нив не е дозволен влез во бањата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
14. КОЈ ПЕЕ НЕ МИСЛИ ЛОШО - и кој пие зло не мисли, но арно не прави, па затоа грлест со својот глас пошол во таквото отсуство на мисли да се дави... љубовта е како кашлица - од луѓето не се покрива!
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
21. АЈДУКОТ АЈДУК ФАЌА - во таква ловџиска сказна алвата за боза се враќа, наградата наместо казна...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Се правдаа, тврдеа дека ме сметаат за исправен, дека знаат оти сум бил ангажиран за помош за прославата на јубилејот на браната, но дека ова била нивна должност и така натаму, како што зборува обично секоја полиција во такви прилики.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Понекогаш нетрпението дури надвладува, зашто во таквиот случај, просторот за излевање на нашата агресија е ограничен на една точка.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Останав така замислена и загрижена што тргна сам на пат, да возиш автомобил во таква состојба.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Немаше право да го држи во таква неизвесност за Карл. Тој не е само нејзин.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, Елена не сакаше да верува во таквата претпоставка.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Кога си заминуваше, не ни помислуваше дека ќе се врати во таква безизлезна состојба.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сигурно не можеш да се согласиш, твојот син да расте и да биде воспитуван таму, во таква немаштија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Елена, само два дена откако ја виде својата другарка во такви несреќни услови во болницата, намина кај Марија дома.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Откако ги прочита тие написи, Марија не можеше да поверува дека и сега, по повеќе од четири децении од нацистичката војна што ја водела Германија, може да има луѓе што живеат во таква заслепеност.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Да ѝ биде јасно дека тука, во таква куќа, во оваа држава, не ѝ е местото. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Поминаа две години во такво допишување. Повеќе од две години.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тоа некако и го сфаќаа, иако не веруваа во таквата можност.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Често во таква полубудна состојба, Мил му ги чита лекциите од книгите што му се потребни за училиште.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Учителот во такви моменти се лутеше, гледаше дека Богуле не сака да учи.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Па покрај тоа што сум знаел дека постојат секакви луѓе, особено изроди, сепак сум успеал да дојдам до заклучок дека луѓето се мразат еден со друг и нормално во такви услови послабиот да носи многумина на својот грб.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Притиснат од новите задачи во гимназијата, а и од самите околности кои многу не дозволуваа човек да се одлепува од денот, средбата со учителката од Гаково, на некаков волшебен начин, без воз што татни со денови, ме врати во Гаково за да можам да се видам себе си како во огледало, ама во такво огледало во кое твојот отслик не се менува независно што изведуваш пред него, во него остануваш кадриран и замрзнат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Верувам дека ги здоболело до срце кога ме нашле во такви услови.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
ТРОШЧЕЈКИН: А, во таков случај, повелете наваму.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Физичкиот свет на тоа секако му се спротивставува и затоа живееме во такво загадување.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Добро е барем што се зборува за пристапот на поединецот, но не сум сигурен дека тоа ќе се случи во таков облик.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
МЕШАЕВ: Во таков случај ќе се ограничам на тоа, што ќе ви го честитам роденденот, почитувана Антоњина Павловна. (Подава подарок)
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И самите си се тешат дека е поарно да сечеш борови Отколку да имаш за јадење само борови шишарки Со време и тие ќе почнат да јадат корнфлекс без шеќер И од пулипапоци ќе станат страствени пулачи На жени со долги нозе и големи цицки Колку повеќе пулеа во такви жени Толку повеќе забораваа во стар крај само недомаќини седат на туѓа софра И никако не можеа да разберат зошто во стар крај Сите сакаат Forster beer а тие тука сал туку пекаат по скопско и се е можно Како што е можно понекогаш да се задоцни со спуштањето на гаќите При празнењето на бешиката и на дебелото црево Што во Македонија и во цел свет се смета за голем резил Тадури и луѓето во американскиот Пентагон За кои е познато дека не се потресуваат многу од физиолошки слабости
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Во непознатата планина сам, сам под сламена раскуштрена стреа, свртен кон планинакста тишина како огромно уво. во таква бескрајна тишина, во таков непрекинат писок, не се заспива.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Или е она во него: ѕвонење, развлечен бескраен писок, што го исполнува и движи, што секогаш го движело во такви случаи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Но тој се тргаше од настаните, не сакаше да им се врати прецизен и студено да ги измери; уште повеќе- времето тогаш стоеше, и тој, во такви часови, можеби само за еден миг, беше вон од тоа време, во беспростор, сиот во искинати сеќавања.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Не сакавме во таква атмосфера да го повториме прашањето за судбината на нашиот чун. Ќе беше премногу.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Дури допуштам дека некој друг судија, помалку пристрасен од мене, можел и на друг начин да му пристапи на случајов, а посебно на вината на Мирко Бунде!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или идниот пат, кога ќе го сториш тоа, прашај.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А моите размисли како да растеле токму во таква градина!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Многу пати кога ќе се приближеа до моето уво нејзините усни за да ми шепнат некоја тајна, со нејзиниот извезен шепот наидуваше и гризот за кого помислував дека остава и трага.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и никогаш во таквите тврдења не смееш да играш на картата на сигурноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Па сепак, спремен сум да прифатам дека и во таквиот неоснован прекор се прикриени и значењата на некоја можна употребливост.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Токму во таквите моменти на шепотење ќе се случеше да ми го гризне увото и тоа на најчувстрвителното место.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам всушност на оној момент кога тоа мало суштество, стрвно, иако со болка, го проголтува првиот бран воздух.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и се случуваше да помислам дека во таквите моменти мојата Катерина постапуваше по примерот на нејзината пра-пра-прабаба кога со еден удар на пиралката ја усмртувала љубовта што ја одминува за да ѝ се препушти на онаа другата што веќе се најавувала.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Мораш да побараш помош кај некоја личност што учествувала во таква игра и тоа со тебе.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Имајќи го ова предвид дури и помислувам дека не би можел да тврдам оти во таквите околности била исклучена можноста за поинакви оценки на настаните.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност помислував на прекорот во кој на индиректен начин е содржан и советот дека ние сме должни да го преиспитуваме нашето однесување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога ќе заскиташ во такви грешки, како она на Сираков не постои умешност што ќе те заштити.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ова ѝ го дофрлив еднаш и нејзе ( се шегував, но на Катерина изгледа ѝ се пристори дека во шегата е содржана намерата да ја вратам во светот на онаа одамна исчезната цивилизација, па затоа и уследи оној жесток касај овде, под брадава).
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Значи не смееш да му поверуваш и на она што го имаш видено?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Белки не очекувате дека во таквата темнина ќе се чувствувате безгрижен и насмеан?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Јас сум речиси сигурен – реков – дека во таквите околности луѓето дишат со осетот на новороденчињата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но во таков случај од каде сите оние поединости што толку сигурно се поврзуваат?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Доволно е само да ти речам дека во таквите моменти се чувствувам како оние бикови од арената, пред завршниот удар на тореадорот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А познато ти е дека мене, за жал, службата ме турка и во такви експерименти.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но и во таквите моменти на збунетост и нејасна надеж, тој беше сигурен дека , (иако сонува и посакува еден вид вознес за својата личност; иако се осмелува да ги смета за остварливи и најнедостижните желби), никогаш не му припаѓаше на светот на празните фантазии, туку напротив, целосно ѝ припаѓаше на грубата реалност, или поточно на светот на математиката како што често нагласуваше.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но и во таквата, релаксирана атмосфера, гостинот не отстапуваше од своите тврдења за вредносните особини на рацете на мајка ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И во таквиот свет е забрането човек да има желби како што во светот на религијата е забрането да имаш и да веруваш во повеќе богови...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Слушнав чекори, а потоа: - Господине генерале Чолакоглу, - тоа е сигурно министерот Рендис си помислив и начулив уши. – Вие како командант треба да знаете што треба да правите во такви случаи.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Затоа, одбивањето на третманот, дијагностицирано како губење на разумот, претставува дополнителен критериум во корист на претпоставката дека навистина и го загубиле.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Освен тоа, таа не можеше да го чува него заклучен, а не доаѓаше никако предвид тој да оди на улица во таква состојба.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Пристојно е да им се помогне во таква ситуација, дури и ако тоа не го сакаат, бидејќи фактот дека го одбиваат третманот може да биде еден од показателите дека се пореметени.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
ТАЈНАТА ВЕЧЕРА -Ако на глава ти се помоча лилјак, ќе оќелавиш - му вели господинот Сенка на Дипигус, вообичаено страшно смеејќи се.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сепак, мислење е дека никој кој е при себе не би доспеал во таква ситуација, и дека оние што го загубиле разумот не можат ни да сфатат дека го загубиле.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Куртиал, во таков случај, од толку што беше авторитетен штом ќе се разлутеше, ќе го згмечеше в џеб и најненаситниот манијак, ќе го набуташе веднаш во глувчешка дупка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во болницата (Неврндејл, Глазгов), со него постапуваа многу љубезно, внимателно и со почит.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И уште ова: понекогаш господинот Призрак упаѓа во таква специфична состојба што не може да изусти ниту збор; при таквите случаи, кога состанокот на Силите на Доброто веќе е закажан или неопходен, господинот Призрак, во својот замок-музеј, наредбите ги пренесува или со помош на со сенки испишаните букви по ѕидовите, или уште понеобично: со помош на низови од слики (скоро како стрип!) кои доволно јасно (иако понекогаш потполно неја­сно, па доаѓа до хаос!) објаснуваат што всуш­ност (Бедмен, Мики Хаос и Јанус) треба да направат.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Фантазија (наслов на една слика на Делакроа) - коњичка разонода на арапските коњаници кои галопирајќи изведувале различни движења, празнејќи си го оружјето и извикувајќи. (забелешка на преведувачот) Margina #21 [1995] | okno.mk 139
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Така, тие самите не можат да си помогнат, како што не можат да бараат помош од другите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И така од секогаш било! Таква му беше природата!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сепак, и во такви случаи, разговорот тече.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Дали повторно нема да забележам нови лузни, ново изместување, нови тешки траги кај неа?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тогаш му реков: „Е, во таков случај веројатно оној поставен со рубли генералски шинел ќе мораш ти да го носиш. Но без постава.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби и му се умилкувал, дека тој лично, Иван Степанович, се потрудил нему, на својот верен пријател да му ја приреди таа чест, тој да ја воведе девојката во нејзината нова професија.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тој, значи, мислеше дека неговиот живот е само паѓање, постојано паѓање. И ништо помалку и ништо повеќе!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Што се однесува до онаа, за некого радосна за други тажна игра на симпатии и на љубомора во дуќанот за сода-вода, барем на мене на почетокот ми наликуваше на обично полско глуварче случајно израснато над тесна полска патека оградена со зеленило.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не наоѓам ништо страшно во таквото однесување.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или и во таквиот вид на дружење се замешани прстите на сонот, кој, тоа барем на сите ни е познато, може да прескокне секоја граница и да совлада секаква пречка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И самата себеси не се поднесував во таквите ситуации, но ете, не бев во состојба да се воздржам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или пак сметаа дека во таквиот свршеток има поголема леснотија од онаа што ни ја нуди живеењето.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Онаа Илинка, жената на Крсто касапот, не знае ни доброутро да ти рече, ни добровечер, а со неа разговор да поведеш како по коприви боса да прошеташ.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби го викнал Ролана и го довел до некоја замрачена соба во куплерајот“, си претпоставуваше таа, „до некое сопче од оние горе, на катот, во Градината што не ѝ го знам ни името, и го замолил да влезе во собата и да го стори она што обично, во таквите случаи, им се прави на курвите, уверувајќи го дека е во прашање некоја нова девојка, некое златно суштество.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зар можеш да поверуваш во такво нешто?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Детето е во таква ситуација што таа негова желба е и повеќе од тоа...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Никогаш не верував во такви потези... 4Ви изгледаа наивно? 4Не бев против, но лошо “вибрирам” во едногласноста.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За тоа повеќе бев свесен накнадно, соочен со одмаздата и преземањето на власта на конзервативните ако не и назадните сили, посебно на универзитетот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Всушност, се обидел да го оствари својот повторен развој.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој таквите објекти и форми-формални објекти ги третираше како да се болни и како физички да мораат да се променат преминувајќи од цврста состојба во течна, така што нивната топлина да стане достапна и да може на луѓето да им прави добро.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Така што уметнички воведувал “здрав хаос, здрава безобличност” - дали потопувајќи се во такви материјали како што се медот и земјата, или преку акциите и флуксус деловите кои неговата психа и тело ги ставаа во течност, во елементарен процес - Бојс се вратил не само на состојбата на сонот и фантазиите од детството туку и на топлиот, безобличен, формативен период на животот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога се губат најблиските во такво семејство, останува да се трага по неговите тајни.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Дали и таа се замислуваше како дел од семејството во кое требаше да се врати, да го надополни солидаризирана со моето чувство на потрага, на трагање по некогашната семејна полнота?
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ете, во такви услови амбасадорот Крисман ја спасуваше земјата во која служеше и продолжуваше да ја преведува книгата Татковите книги, веројатно трагајќи по подлабоките тајни на оваа земја низ една негова личност и семејство, најдено во фугата и меандрите на балканскиот егзил.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Посебно ги загрижувала неможноста да се реализира ветеното меѓу Сталин и Черчил на состанокот од октомври во Москва, кога била договорена процентуалната поделба на териториите во одделни држави во југоисточна Европа.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во разговорите што ги водел со највисоките југословенски политички личности и со намесникот, кнезот Павле Караѓорѓевиќ, Донован бил многу јасен кога истакнал дека Кралството Југославија не ќе може да се надева и да смета на помошта на западните држави ако пристапи кон Тројниот пакт и во таков случај нема да го преживее крајот на војната.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во такви услови печатот на САД ја презел на себе активната партиципација во анимирањето на јавноста околу потребата да се напушти изолационизмот и во алармирањето на опасноста од фашизмот не само за Европа туку и за САД, кои се чувствуваа сигурни зад океанот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во таква ситуација, „делови од населението, кои го сакаат тоа, би биле слободни да се префрлат преку внатрешните граници меѓу Србија и Бугарија и на српско-бугарскиот раскол може да се очекува да му се стави крај.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во таква ситуација се чини дека за американските претставници Балканот почнувал единствено надвор од балканските салони и шведски маси.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Овие разговори се совпаднале и со упатената порака од британскиот премиер Винстон Черчил до претседателот на Владата, Драгиша Цветковиќ, во која се нагласувало дека Черчил е уверен во конечниот пораз на силите на Оската, а исто така дека и распаѓањето на Кралството Југославија ќе биде неминовно доколку тоа тргне по патот на Романија и Бугарија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тие биле свесни дека доколку Советите се "закотват" во југоисточна Европа, ќе биде мошне тешко да се изнајде такво решение кое би било поволно за Британците, бидејќи во таков случај сите карти во преговорите би биле во рацете на Советите.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Оваа солуција нема да ги има предностите на локалната автономија (за што тие може да се расправаат дека негрчка Македонија е премногу мала и сиромашна); а како што се навестува... тоа би го зголемило стравот на Турција и на Грција“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Она што се случувало во средината на 1944 година, под влијание на победите над силите на Оската, според експертите на британското Министерство за надворешни работи, "повторно ја оживува руската традиционална политика".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Пресудно во однос на промената на нивниот став бил поразот на Франција и евакуацијата на британските сили од Денкерк.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
САД И НИВНОТО АНГАЖИРАЊЕ НА БАЛКАНОТ ВО 1941 ГОДИНА
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
А самите настани што потоа следувале, как што се анексијата на Босна и Херцеговина од страна на Австро-Унгарија и Балканските војни од 1912/13 година, биле потези во таква игра во која Русија и Централните сили ја примениле политиката на одмерување сили на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
А способен ли е во такви околности да оцени и да сфати кој го води и со кого тргнал?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во таквите ситуации единствено строгиот и авторитетен Бертран можеше да се справи со момчињата полни со негативна енергија.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Дали беше поштено од моја страна да се втурнам во таков поход?
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Едноставно немав срце во таква една ситуација да ја оставам Евелин.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
И ефектот на хероинот во таквата состојба беше смирувачки.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Бидејќи требаа да ме воведат во таквото искуство, немаше никаков обид ситуацијата да се структуира во врска со проблемот на проектирање на објектот за ментално болни.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Не сакам да влегувам во такво нешто, носи проблеми.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во такви услови, правењето на културно списание кое држи до некаква си компатибилност со светските културни случувања, и кое не е само одвратна локална збирштина на паланечки трубадури што така, будалесто безглаво, ќе заталкаат и во 21 век од своите деветнаесетовековни собички на еден елегичен националромантизам - е прилично деликатна работа која бара барем толку идеализам и романтизам колку што имало во вистинскиот 19 век, кога публиката (на Маларме, на пример) се броела на прстите од рацете. 4 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во таков ред ќе се најде и татковиот брат, без апсолутно никаква вина, и нему без да му се знае гробот, како на многумина други од семејството во родниот град Поградец.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Извадок од делото на Клод Леви-Строс (Claude Lѐvi -Strauss), Раса и историја Margina #32-33 [1996] | okno.mk 91 ЗА СЛОБОДАТА А ко сите луѓе освен еден единствен човек би мислеле еднакво, не би имале сите заедно повеќе право да го стишат, отколку што би имал тој самиот - ако располага со доволна моќ - да ги стиши нив.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во овој век интерпретативните текстови за уметниците и нивната уметност достигнаа беспримерен степен на влијание, делумно поради својот обем и разновидност; а јавното мислење честопати е моделирано барем исто толку од објавените критики колку и од директното восприемање и доживување на делата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од оваа разноликост (што на секој поединец му определува соодветни задачи) можеме да бараме само тоа да се оствари во такви облици што секоја од нив ќе придонесе кон најголемата благородност на другите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Уметноста што е навредувачка, конфронтирачка и брутална, се појави во ерата на бунтот против студенилото на формалистите, и во таквата атмосфера Риверс се вклопува совршено, ако не и пророчки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Воопшто не се сомневам дека третманот на Риверсовите дела од страна на критиката е под силно влијание на реакциите на критичарите на неговата личност, и дека неговиот намерен публицитет и спремност јавно да ги признае мотивите и целите што другите уметници исто така ги имаат но ги чуваат во својата приватност, го обои вреднувањето на неговата уметност...
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ако е мислењето приватна сопственост, што има вредност само за сопственикот, и него би го оштетиле само лично со тоа што би го лишиле од задоволството што му го нуди, би било важно дали со тоа сме сториле вина само на грст луѓе или на многумина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За да добиеме целосна слика за тоа како Риверс се вклопува во развојот на современата уметност, неопходно е да го истражиме не само неговиот живот туку и мислењата формирани и објавувани од коментаторите и анализаторите - и тоа како оние што го поддржуваат, така и оние што го омаловажуваат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Јас на твои години, - ја почна татко ми својата позната приказна што ја раскажува секогаш во такви пригоди...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Знам, Батјо, - одговори таа, обраќајќи ми се со името што ми го дава во таквите моменти на специјална нежност.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Како може да не се верува во таква необична случка?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Од мама ќе скријам, - си ветив, - таа сигурно ќе ми се изразвика и ќе ми забрани другпат да учествувам во такви гужви, - си мислев, возејќи се кон единаесеттиот кат на којшто живеам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Чувари“ се обично Тета, тетка Ана, баба Санда, или Нерка која во такви прилики не си оди дома по ручекот, туку останува на спиење кај нас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Божји човек си ти, не ти прилега во таква работа да се мешаш“, му рекле селаните.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Знаеја нашите оти во такви денови заптиите од влакното ортома правеа.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
„Во таква несвесна состојба јас се обидов да ја извадам испуканата чаура и да ја пренаполнам пушката со цел да пукам во себе.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Затоа токму во таквите најтешки и ризични ситуации човек има потреба искрено да проговори со некого. Да се истуши што се вели.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не само да ја загадуваме туку и да ја доведуваме во опасност, во таква опасност којашто се заканува да го уништи животот на планетата Земја, можеби и целиот сончев систем. Најверојатно...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Никако тој себеси не можеше да се види влезен во такви капни па макар каква да е нужда.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Беше решен да се вгради во таквото расположение за денеска. Извесен обред беше неопходен.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
За содржината на писмото се дозна многу подоцна, кога дедо му веќе не беше жив, односно, при првата посета на брат му на татко му, односно на стрико му, кога овој признал дека тој отишол во Карсој, ја нашол таа и таа зеленика и го поткренал тој и тој камен, ама нашол само адно писусче за бурмут, а во такво писусче собирало само десет жоутици.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Посебно ми беше смешно кога татко ми го извади апаратот и во таквата како божем семејна атмосфера со полуавтоматскиот апарат облепен со селотејп на разлабавената поклопка за батерии, со тој апарат отчука две фотки.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Записничарот прочитал еден лекарски извештај, од кој се гледа дека Богданов се наоѓал во таква здравствена положба која што не му дозволувала да присуствува на пресудата184.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Европската колонија во Солун ја притискал стравот од нови динамитни атентати, а особено од репресалиите што во таков случај би можеле да се очекуваат од муслиманите и од Евреите - староседелци, коишто наводната европска толеранција кон револуционерите ја сметале за причина што гемиџиите се осмелиле да ги извршат атентатите.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Се разбира, најнадлежна да се посомнева во таква евентуалност била полицијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Турските власти секогаш ги криеле теророт и убиствата што ги вршеле, а роднините на жртвите, особено во такви критични моменти, немало каде да ги пријавуваат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Како резултат на неспособноста и пасивноста на членовите на ЦК, овој веќе ги загубил нишките на раководството и фактички ВМРО, од организација со полна централизација, се претвори во таква со полна децентрализација.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Ми ветуваш? – го прашав како што го прашувам татко ми, а тој понекогаш се лути што го ставам во таква ситуација.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Токму во таков еден миг, кога бев опседната со тие мисли, го чув гласот на Игбал.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Го препрочитав два-три пати мојот текст и бев многу задоволна од него и од себе во таква улога.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Немој, бато, те молам! Не прави глупости, оние луѓе крај огнот, не знаеш ти колку страшни изгледаа тие! Можете да настрадате!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Итра сум јас, знам како треба во такви ситуации, но кога дојдов до моментот со велосипедите, малку подзастанав, сѐ уште нерешителна дали да пријавам дека кога сме се враќале од насипот сме виделе дека ни ги нема, или...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мајка ми избезумено ме гушкаше и ме бакнуваше, ме допираше по цело тело, како да сака да утврди дали сум цела и да провери дали сум жива и здрава.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Има да се изнаразговара, и со познати, и со непознати, а се случува и да се изнаслуша маки и јадови што ги мачат пациентите на татко ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Игбал не се налути ни најмалку: - Ти ветувам – рече и јас сосема му поверував. – Оди сега – додаде – побарај ја мајка ти и смири се со неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не разбрав. Поим не сум имала дека брат ми се движи во такви друштва. Тоа ми се стори многу опасно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Убаво го чув, јасен и одблизу, а никого немаше крај мене.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас прснав во такво невидено плачење што никој жив не можеше да ме смири, а не пак да дознае што ми се случило.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ни јас не би поверувала во такво нешто, па како тоа да го очекувам од другите?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Колку би било супер мајка ми да напише роман во кој јас ќе бидам славната Каприција (родена – Бреза)!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Освен, ако некој не е специјално заинтересиран и чека телефонски повик, е, тогаш, во таквите случаи, тешко си нему.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Брат ми ја забележа мојата дилема и божем ми дотура кока-кола, се приближи до мене и ми намигна соучеснички.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)