во (предл.) - секого (зам.)

Волчјакот барајќи го него, стопанот, постојано лаеше, завиваше и душмански гледаше во секого.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Вулканскиот оган на очите веднаш ја согоруваше смелоста во секого!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Но во секого се внесуваше како во откровение: крв и месо на убоста со занес на почетник и на првак.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Секој во секого се загледува, се радуваме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се загледува одблиску во секого.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)