в (предл.) - ред (имн.)

Но, во средината на 90-те години во Синдикатот се воведе ново правило – доброволно зачленување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работната атмосфера беше сосема в ред – вработените немаа поплаки ниту, пак, некакви меѓусебни препирања или нетрпеливости.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Дотогаш ССМ, по онаа стара социјалистичка традиција на државно спонзориран синдикат, си имаше постојно членство – коешто по автоматизам се зачленуваше, но во споменатиов период се донесе одлука да се преиспита синдикалното членство – што е сосема в ред. 154
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во делот каде што тој, беше претпоставен немаше никакви проблеми.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Болничарката беше малку возбудена, па првите два убоди не успеаја, но после на другата рака сѐ беше сосема в ред. 28 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
А сега само: чкрап! - со прстот на пушкава и сѐ е в ред: ќе го свиткам како јариште и ќе отрчам со радост да му соопштам на господинот капетан.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Значи така: не си видел ништо ... В ред ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
По сето ова, значи, сѐ ќе биде в ред...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И сѐ си тргна нормално и в ред. Но тоа само така изгледаше. . .
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Добро, добро, в ред ...“ - ме прекинаа тие.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- А и Белуш е јуначиште. Тој, ако е сѐ в ред, треба веќе и да се врати.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Мислевте дека кај плодовите на овошките најпрвин корупката ќе се развие а дури потоа таа корупка се исполнува со сокови?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„На секое моме може да му се случи!“ посакав да речам но одмавнав со раката.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Згрешив. Почна да објаснува дека му се чини оти се е в ред; дека е прилично средено околу куќата; но и внатре, исто така, се е в ред!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„В ред, в ред! Ја сфаќам твојата упорност, Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Имаше и изгниени штици на скалилата што ги качувавме”.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А токму тоа значење, како и да го толкуваме, е причина за неговите необмислени постапки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели е речено дека секоја планина си ја носи својата тежина: и поголемата, и помалата“, се обидов да ги корегирам сфаќањата на мојата поубава половина. (А сето време потплукнував, скраја да е од нас).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И, се разбира, се сепнувам. Дали е в ред што постапувам вака?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност јас сум сам во празната соба и измислувам некаков разговор со Јана што никогаш го немам водено а притоа, што е уште побитно, не станува збор за размислување туку зборување на глас!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„В ред, в ред, да речеме дека имаш право.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Еднаш, кога се крена нејасна врева против младиот директор на фабриката за женска конфекција Нетковски, кој во многу модели храбро го истакнуваше разголувањето, таа низ насмевка забележа: „А што очекувавте вие?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Не е в ред така да се гледа на овој проблем.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
В ред, шегата никогаш не е во расчекор со нејзините размислувања.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Обвинетиот Иван Ташин е копиле според вистинското значење на овој збор.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Добро! В ред! Умееш да расудуваш“, ќе ми речеше мајка ми, „но сепак, не мораш се да завиткуваш во некои твои оценки, и на секој збор што ти го испраќаат да му бараш закачка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А и онаа твоја недоветна одлука што не ја спомнуваш, што ја криеш дури и од себеси, дека ќе требало да заминеш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Можело да се види дека сум се потрудил!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но што се однесува до случајов, барем во едно можеме да се сложиме: приказната за потрагата по таткото не ја смислило момчето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност тебе те прогонува перфекцијата! Или ти ја бркаш?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Барем да личеше на шепотење.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
В ред, в ред, тоа не значи дека сите ние не заспиваме и не се будиме со уверувањето дека не сме премногу злочести.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
В ред, в ред, можеби и не се изразуваш токму со тие зборови, но така мислиш или барем помислуваш. Зар не?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа и не е некој камен, туку каменче. Го гледам каменот, а ја погледнувам и Весна. Таа е збунета. Нешто не е в ред.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Ти повторно за еленот и срната, - продолжи - ногата ми е в ред.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- В ред, станувам! Сабота и недела ти командуваш во куќата. Станувам!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- В ред, Томо. Знаеш и ти дека твоите пријатели се и мои пријатели.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дали е сѐ во ред? - се уфрли Роска. - Сѐ е в ред.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- В ред. Само да направиме уште неколку анализи и си одите дома.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Иако навидум сѐ беше в ред, сепак, Рада размислуваше и за својата професионална иднина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тоа веќе беше в ред, тоа веќе однапред го знаевме. Пред седум дена.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Ми се чини дека со мускулите околу устата не е нешто в ред... Никако да ги развлече... Мил го гледаше татка си збунето.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
В ред, постои манипулација, но опиши ја, опиши ја многу прецизно.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Кој беше мудар лапна два стана другите вредно работеа на брана фативме дијабет од премногу мед за млеко се чекаше со саати в ред
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
„О...“ Ете. Физиката ја собрав од мојот пријателски расположен. Локален. Учител по физика. В ред?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
В ред, не го избрала најдобриот пат. И тоа се случува.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Помислив оти е в ред најпрвин да побарам објаснување од колегата Вртанов. Еден вид извинување. Или само да го опоменам?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Изгледа сѐ е в ред“, додаде.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Кога реков: протрчавме низ животот мислев токму на тоа. На животот и на трчањето. И ќе беше в ред ако...
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Ви велам, капетане, нешто не е в ред со прозорците!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Сѐ ќе биде в ред“, си рекол себеси, неуверливо, додека замавнувал со крилјата на долгиот пат под утринските ѕвезди, над дремливите селски брегови осветлени од месечината, зад градот Мелин.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Морав да слезам долу сама. Баш сум алчна.“ „В ред е“, рече тој.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Нема да падне назад...?“ „Не, не, сѐ е в ред, на Боб му е добро, сѐ в ред.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И кога не гледам низ прозорецот сѐ е в ред.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Гласови. Во далечините. В ред! Туѓ глас.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Ќе имаме доволно време за тоа кога ќе стасате ваму“ „Дали е сѐ в ред, мислам таму на Земјата?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Капетане!“ „Ништо не е“, велам, викајќи, „само главоболка. Ќе му биде подобро. Ете. Ете”, шепотам, „сега е сѐ в ред.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„В ред.“ „До видување. Наскоро!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Нешто не е в ред?“ најпосле го разбуди нејзиниот глас.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Сѐ е подготвено, сѐ е в ред...“ В ред.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Нешто не е в ред, Џонс?” ме прашуваат. „Ништо не ми е“, одговарам, гледајќи ги, „баш ништо.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Подготвени?“ „“В ред, луѓе. Внимавајте! Во градот.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Сѐ е в ред.” „Фала му на бога.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Нешто не е в ред?” запраша госпоѓа Морис. „Сврдле заринкал. На половина пат. Кога би можеле барем да го провлечеме, би било лесно. По него би можеле да излезат и останатите.“ 56
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Усните му се стиснаа насоне. В ред.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
В ред, старецу, тоа е војна! Помеѓу нас! Помеѓу мене!
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Повторно телефон. „В ред, доаѓам, доаѓам!“ викаше, премален.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Не е в ред?“ ја гледаше оваа жена и, да, беше тоа неговата жена, беше тоа некој нему познат, и ова е нивниот дом со висок таван и изветвени тапети.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Писок, шепот, жубор, тишина. В ред.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Мајките треба да им веруват на своите деца ама еве, јас не можам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
В ред, ама јас не ти верувам. Тоа е срамно, нели?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„В ред“, реков, „те разбирам, ти веројатно знаеш многу повеќе несреќи од мене и од сите нас па не сакаш да не втурнуваш во таа бркотница.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или едноставно не сакал да ја сподели со жена си. Зар беше в ред тоа?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но, бидејќи изгубил надеж дека со личен труд ќе се здобие со наследник, можеби ѝ дал некаков знак на жена си да се потруди да му помогне.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А подоцна додаде: „В ред, можеби директно и не го поттикнал.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но, нешто не беше в ред.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Сите припитомени, никој не зборува арго, лично се уверив во тоа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Денес во затворите сите некако ги вовлекле роговите: Да, господине! В ред, господине!
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го гледам каменот, а ја погледнувам и Весна. Таа е збунета. Нешто не е в ред.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)