Викни го селскиот бербер да го избричи, пови го в пелени и намести го во дрвена лулка, и, ете, пред тебе е детуле со мазно лице.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
XXI Јагулче Дримски, којзнае зошто го завикале Јагулче: дали зашто уште в пелени се прперкал, сакал да стане, веднаш да зачекори во животот, или неговиот кум имал некоја тајна своја, на која само тој имал право, остана нејасно за секогаш!
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)