Ти, Земјо, песно напната в молк на мојот праг склопчена одврзи ги немирните коњи.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
И така уште буден лежам принуден в молкот да се слеам (Ноќва од чудни плодој тежи што не ме пуштаат да пеам) Селата сами в ридје спијат сред сева блага страшна тихост (Крени во себе палав вихор по ѕвоната да бијат бијат)
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)