в (предл.) - гради (имн.)

И овие сите паѓаат на земја, удирајќи се со тупаници в гради, во знак дека се каат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Денот ли дојде тој да се мери - мерка му нема, а в градите длаби без да се запре, без дно да најде не тага а клетва, и во очите матни и не сакајќи сама се дига фуријата.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Прва година помина грутка в срцето ѝ легна, втора година намина болест ја в гради искина.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Камен ли му в гради легна стија ли го в коси стегна - срце селско - векот тажно!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Кантарот носи лисјето златно а в гради луто далгите беснат на ж’лтата мака - на ж’лтиот тутун на ж’лтата пот на рацете ни!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Но бликна одеднаш болката пуста. Ѝ тежеше в гради.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Но кога наврте на долот, на пет шест стотина метра од чуката, од растот испадна војник со пушката на готовс и громко извика: — Теслим, бре ќерата! — и просто му ја допре цевката од пушката на Милана в гради.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Таа ли е толку важната работа шо не исплаши со Крстета! — се провикна Толе и се удри в гради.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овој кај чаушот, та дојде и до јузбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој се бувта в гради и гледа наоколу, но таму сите се стопиле во темницата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Во едно широко шише имаше камфор, жолтеникаво густ; си заби себеси шприц во раката - се распалија дивите струи, некоја дива енергија ја тргна раката на парализираниот човек наназад, па угоре, тој му ги наби лактите в гради.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ноќе, во два наутро, Ве будев, револверот в гради: дајте ми смрт, или...
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Насетувам како вене мојата градина Со дел што во неа го всадив, Насетувам како молкнува пилето в гради И како вене мојата градина.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Останаа само двајца. Сите други сложно се организираа за борба гради в гради.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тоа не успеа да го стори, бидејќи штикот на војникот му се закопа в гради.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кога ќе се изнапиеја луѓето, кога ќе се џамосаа и ќе ги изнаредеа сите молитви што во умот им доаѓаа за ајваните, ветеринарот Скрез ќе се размавташе со рацете удирајќи се в гради: „Жими сѐ најмило, жими бикот, до година ќе воведам два празника за ајваните...“ „Три да воведеш... Три...” му велеше Лоте.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тој вели: „Јас бев веќе на оној свет: кога Бандо ми забуца куршум в гради - и видов каков е. Сега ми треба овој живот да го проживеам“.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А, Циничниот филозоф, како приврзаник на кудењето, на борбата гради в гради, како и на дрскоста, го бира своето оружје: стапот... и идиотизмот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Го ранија в грб, не в гради, зашто не беше свртен кон нив туку кон својот грев подаден пред него како мрачно предупредување дека е виновен.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Август стои пред кафезот на стариот лав Цезар; без мисла е, студен, со камен в гради, таму кај што имал во младоста срце.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И куршум екна – пропиште онаа песна проклета. Стојана в гради погоди, смртна му рана отвори, замина, „оф!“ не испушти сред младост бујна, јунашка.
„Песни“ од Коле Неделковски (1941)
И морето кое од далеку ја исмејува лековерноста На Тројанците кои во оган или со копје в гради Ќе го дочекаат првото утро на својот пораз).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Лумана нешто го опече в гради.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)