Ги испитуваше цртите на своето лице. Строго, без љубопитност.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Каква болка може да носи рибата под студените перки. „Момче“, суво воздивна без љубопитност мерејќи ги неговите широки раменици. „Читајте ги Давидовите псалми и не додевајте ми веќе.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сеедно, оние двајца и да станале, без љубопитност за одамнешните судбини да го оставеле, тој ќе продолжел да преде со атрофираниот баритон за лично задоволство.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Неговото раскажување се ближело кон крајот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)