без (предл.) - срце (имн.)

Зар сѐ уште имам снага да сакам, како кербер го чуваш моето срце, сѐ ми зема и тоа што ми го даде, едно лето и две зими.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Заборавот нека те однесе некаде далеку за да можам барем спокојно и достоинствено да го проживеам тоа што ми остана без срце и душа, зошто се ти припаѓа тебе засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
ЕФКА: (Однадвор.) Ајде, деца, доста ви е!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТОМЧЕ: А мојот татко, поарно да го немам! Катил, намќор! Човек без душа, без срце!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
И од страв да не се заебе пак, сѐ што прави после е без срце, без хи-фи, и само со цел да го замачка она што прво го направил.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Но, не, тие празни глави без срце, без душа, само со очи, очи злобни што гледаат како женското тело пати, и трпи...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Сјаат... Летаат, летаат но без срце демнат полека паѓаат умирајќи во дното на душата...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
И еден човек, човек без душа, човек без срце, без милост... само со глава, очи неверни, злобни и една младост распукната, младост замрена, и отисоци од црвени траги...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
„Ох, Боже, но ти си без срце. Оди си!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)