Во очите му пливале грутчиња засирена крв, румени раски од кои и солзите се крвави и од кои невидено се разлава.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Помоли ѝ се, батенце, на проказата дедовска, рекол грчав и без светлост во разумот. - Не си ти игумен меѓу дивјаци.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Луѓето живееја во штама, без светлост навечер и со собран здив.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Светете им на сите мачни души по светот што се закопани без светлост, без свеќи...“
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)