А да ги прашам нетто историски, на пример, како се викал синот на Владислав, уплав ќе ги фати.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Го носеше оној жолт, разгрлен фустан, без ракави.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Направила нов фустан, без ракави и одгрлен, сета е како пеперуга.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Зад него, на брегот, неколку навивачи, еден во капечки костим, друг во избледена маица без ракави и куси пантолони, третиот актер со минималната чивава, сите со запалени цигари; две фрлени уловени рипки, едната претка, но млитаво, околу другата, неподвижна, се одомаќиле оси.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)