без (предл.) - маж (имн.)

Овде имало некоа солунка, без маж. А' сега да те вида шо пријател си ми!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Жената моја ја предадов, не ја чував како што треба маж да ја чува, туку се стрчав да се тепам со Турчинот, јас гордиот, а неа со моите три сина, моите бели гулаби, ја оставив во племњата, без заштита и без маж.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сега сум и без маж и без дете, што се вели, ко суводолица станата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Без куќа, без маж и без дете, што се вели, и презимето негово не ти прилега.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како да бараа во веселиот израз на лицето на ќерката, одговор на прашањето - што е тоа што така одненадеж ја доведе во мајкиното огниште? Сама, без мажот, со малиот син.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со мало дете. Без маж. Без работа. Без пари...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Која страчка останала без опашка, та и вие без маж? — Никој! (Излегува).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Неа најмногу ја збуни тврдењето на човекот, кој двапати слегнал во бунарот, дека прстенот и е грабнат од раката на судбината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се сетив на случајот прстен. Тетка Маца беше уверена дека остана без маж само затоа зашто свршеничкиот прстен ѝ падна в бунар.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Појди и гледај, сите жени се трудни. - Биди разумна. Јас сум таков. И ти ќе им се придружиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Немој, ќе ме исплашиш. Си ме видел - и што?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Жената без маж не е света Варвара пред која се паѓа на коленици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Вдовец си, знаеш што сакам, рекла Фиданка Кукникова и пркосно и потсмешливо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Или жените без маж треба да лежат под студена плоча.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ашлаку, сакаш да затруднам на рогозина без маж - тоа ли?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Зошто без маж? Не си Богородица, се сепнал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најпосле, и овде постоеше Одбор, го викаа Одборот на Егејците, ама овој Одбор не беше власт како оној во Гаково, туку колку да ги собира Егејците околу себе и да помага преку вистинската власт со социјална помош за старите, жените без мажи и за децата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Жал ми е за баба Роса! А и за тета Деспина! Баба Роса останала без маж, како и ти, а тетка Деспина и другите без татко, како јас, нели мамо?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)