Така беше: под наморничавената кожа на грбот чувствував оган од кој под плешките остануваше пеплиште.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Господ со моиве раце. Пуштете ме, ќе ви се оддолжам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И уште ми рече тогаш дека е подобро да не доаѓам во Сараево и да си го вардам градот во спомените без лузни онака како што се варди убавината на мајските утра.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Господи, се молев без лузни и гревови во душата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На нашиот манастир ќе му подарам икона со свети Круме Арсов, со свети Онисифор без лузна и свети Онисифор без обетка.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)