И еден ден, кога тоа најмалку се очекуваше, според мајка, Севишниот ја беше слушнал молитвата, уште од времето кога семејството ја минуваше границата, преку Езерото, па му помоgна на татко ми, вникнат во старо турско-персиско-арапскиот јазик, да ги открие во вакафот на една џамија во Битола кадиските записи, односно сиџили, пишувани на јазикот од пред три века, кој во него ја одржуваше, ширеше, продолжуваше природната еволуција која беше некогаш запрена, особено со крајот на Отоманската Империја.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Беа дојдени млади и стари познавачи на арапската османица, историчари, толкувачи на таинствените битолски кадиски записи, односно сиџили, на кои Татко им го посвети целиот живот, како нивни откривач и верен толкувач.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)