Додека трудовите на Нич, Мул и Шварцкоглер се театрализации односно    фикционализирани презентации на телото изложено на ризик, во болка, обесчестено итн., работата    на Гинтер Брус постапно ги комбинира симболичкото сецирање и реалниот ризик за телото.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)