можеби (мод.) - некогаш (прил.)

И можеби некогаш таму, во некое друго време, раце ќе се подадат над нашите коски, ќе ги израмнат гробовите и врз нас мислите ќе полетаат високо до небото...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сега се отвора нова страница во мојот живот како прва страница на роман што можеби некогаш ќе го напишам.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се покажува дека Ема била во право: јас сум Тој Некој кој допрва ќе ги испишува празните страници од нашите животи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сето тоа се конфронтира со самата помисла дека можеби некогаш ќе дојдам до некакво решение.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Оној Мартин е добро момче, само малку е срамежлив. Ќе треба да го охрабриш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Можеби некогаш другпат – ме успокои тој. – Време е да застанеш малку на земја. Летањето нема да ти побегне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ако веќе не можам да го достигнам врвот, барем дозволете ми да се гордеам што сум го допрела дното (којзнае, можеби некогаш некој, ќе го заврти песочниот часовник).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Но не, тоа не е разговор за денес! Внатре, на клупите покрај ѕидовите седеа приличен број луѓе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Можеби некогаш Таша му има говорено за нив? Дали ги сакала?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега збогум, можеби некогаш ќе се вратам за да го спасам вујко ми, - оди, оди Леме, оди мило, како да ми велеше неговиот тажен, несреќен поглед.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И можеби некогаш ќе се присетите на овие мои приказни.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Текстот што следи е уводник за фанзинот што можеби некогаш ќе се појави под името “Мрак”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)