Но таа ми беше драга, а и јас нејзе, и ја чувствував блиска, па ми се стори дека можам да ѝ се обратам отворено и да ја прашам што ѝ се случува.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Со неа ретко се гледаме, иако можеби нашите мајки, барем така насетував, посакуваа да се дружиме почесто, бидејќи тие двете се неразделни другарки.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Во прашање е можеби нашата желба да си ја испробаме силината? Или нашата отпорност ја клаваме на проверка?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ако бев едно од оние суштества со кратко паметење веројатно веќе ќе сметав дека детето е од мојата крв.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не знам зошто но наеднаш Иван го почувствував многу близок.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тоа е можеби нашиот поп-арт, колку несмасен да ни се чини.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)