Многу милно ми рече „чао". Можеби ми рече и нешто друго.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Вечерта кога печевме класја тој ми подрече дека се плаши оти неговото присуство можеби ми пречело.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Можеби,“ ѝ реков наведнат над цедињата.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
- Мирисов? Можеби ми пречи. И чистотата има цена.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Не знам, можеби ми рече или така ми се причини тогаш, додека симнат на подот на коленици ги средував цедињата паднати од наткасната, кога над мене го слушнав нејзиниот глас: „Нино, можеби ти не се познаваш ни самиот себе.”
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Сега мене во овој мој посмртен живот можеби ми претстои да гледам токму еден таков филм сниман и премонтиран од сликичките на целиот мој животен живот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
- Зошто да ви создавам вам проблеми, кога мене ме чекаат моите? – рече сосема неочекувано.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Да зборуваме утре за тоа – реков – умни сме ние двајцата а притоа и сложни, решението нема да ни избега!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)