Може од утре да не бидеме заедно, вели, којзнае кој куршум не мисли отаде ридовине, вели. Ја кревам главата и гледам отаде ридовите. Во празното небо, оголено и изгребано.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Може да ми се гладни, велам, сите гладни ми умреа, велам, може од мојата дланка чекаат трошки леб.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Беше рана пролет, кога почнуваат да плачат врбите и лозјата, па може од тој ист порив на сите ни идеа солзи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Може од мене бега, вели, и после слушам некоја свиња ми ричка, вели, ми копа и ми грофта, Овдека вака, вели, ќе ми ги ископа џигерите, срцето, сплинката. Дупка ќе ми ископа на градиве, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некоја далечна сорта. Може од градината на некој крал да беше украдена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Може од цигарите ,ракета" сета сум затната.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Може да плачевме од чадот, може од усвитениот воздух да плачевме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
— Кутрите колку страдаат, се слуша, може од болка го прават тоа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)