џеб (имн.) - му (зам.)

- Двајцата, господине, - птскокнувајќи на место рече Шишман, од што камчето во кутивчето во џебот му затропа.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Едните, на задното седиште на „сто-кецот“ на случајниот минувач, кому во џебот му шушнала една книжна што успеал да ја сокрие од дома и од децата, на брзина му го земаат умот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се наведнува да ја дофати, а од џебот му испаѓа гумената фигурка на оџачар што колешката Вања му ја даде за среќа.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Лежи покриен до половина, под раскопчаната пижама се гледа пожолтена волнена маица.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Но и низ џебови му се гледа тресењето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но, колку што прилегна, небаре надвор заборави нешто вредно, вјасавица стана и со зајачко потскокнување, чиниш џебовите му се полни јајца, излезе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во еден момент забележав дека на човекот на соседната маса од џебот му ѕирка дршка од пиштол.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Во рацете ништо не држи, на рамена ништо не носи, под мишките ништо нема, џебовите му се празни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
При претресувањето на куќата и на алиштата негови, во џебовите му најдоа неважечки, окупаторски пари - исти онакви какви што се појавија во црквата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)