Генералот ја откопча кожната блуза, од внатрешниот џеб извади хартија свиткана на четири и рече: - Другар капетане ова е писмо до ќерка ми која живее во Атина.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Од џебот извади бомба со обвивка изрецкани на делчиња и му ја подаде на чичко Петре: - Еве.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Потоа од другиот џеб извади едно друго шамивче, врзано во јазол, па рече: - Еве, да видиш, ова се чешниња од лук, ја секогаш ги носам со себе.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Од џебот извади огнило, кремен и трат. Тратот го намести на кременот и почна да чука со огнилото.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ги допираа со раце моите фармерки, а најмногу од сè се чудеа кога од џебот извадив три џамлии.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)