џамија (имн.) - бев (гл.)

Кога влеговме, џамијата беше полна со мажи, полегнати ничкум.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но - што? И Иса-беговата џамија, подигната од син му, по смртта на Иса-бег на Лебното поле, како негова задужбина, и таа џамија беше убава, изградена од делкан бигор и редици тули: две од куполите ѝ беа покриени со олово, а имаше и трем со столбови врз кои стоеја помали куполи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но какво изненадување! Вакафот и џамијата беа опколени со верници, од сите страни. Имаше и имами со чалми.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)