јаре (имн.) - на (предл.)

Дедо го донесе натоварено мртвото јаре на самарот од магарето Марко.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Море, ќе те дера како јаре на стриг, само ако ми падниш некогаш“ — си помисли во умот Бојко, очигледно изненаден што набаса на потерата баш кога не требаше. И навистина лошо попадна Бојко.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И кога сите овие работи ги растури онбашијата на тревата, и само со очи му ги покажа на Бојка, овој ги наведе очите и проговори: — Е, море, тоа е сега. — Но пак почна да се брани.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— На два коња ќе те черечиме, ми велат мене, ко јаре на ражен ќе те вртиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ друго остануваше далеку од него, дури и оној зачуден поглед на неговото јаренце на прагот не беше во состојба да го натера да се посмее.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога им ги земаа јарињата на Вендиовци. Германците ги затворија кај коњите нивни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Откако го растргна последното диво јаре на поило, дури отаде планина, се како опусте наоколу. неколкупати оттогаш се искрадуваше од својата јама, дење итро и претпазливо, ноќе скриена во мракот и послободна, но не најде трага на ниедно животно. млекото ѝ секна, лутите чеда, недостасани за крв, ја кинеа со гласни писоци.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)