јаничар (имн.) - се (зам.)

Јаничарите се регрутирале речиси од сите Балканци: Срби, Албанци, Македонци, Грци, Црногорци, Бугари...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Јазикот на храната станувал неумолив... Чудни обичаи во чудни времиња! коментира Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа е борбата на Ѓурчин со еден одметник - јаничар, кој вршел зулуми меѓу народот од Солунскиот крај, каде што Ѓурчин одел на зимување со своето стадо. Јаничарот се викал Алија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За време воените буни на јаничарите се превртувал казанот, а и баклавата имала коцелив горчлив вкус.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)