Облеката и изгледот, освен се разбира оние на Леон, во неговото семејство беа традиционални, на главата машките членови носеа штрајмели, капи од кожув, на лицата имаа бради, а покрај образите им висеа долги свиоци коса, Шабат и годишните празници строго се почитуваа, а јадењата се подготвуваа по рецепти и начини едноставни и скромни, како на село.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Од таванот украсен и ишарен во средината и на четирите ќошиња со длабока, на орево дрво, изработена резба, висеа големи гроздови миск, лисиче, каланпарај и друго грозје зачувани уште од есента, повеќе за личнотија, бидејќи за јадење се пазеше во мусандрите одбрано грозје.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тие и од своето јадење се понижени, велам, но како може, јадејќи да плачат?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И така се сфати, и така се постапи; со тоа што виното запнуваше пред да се постави јадењето, а со јадењето само почна да се лизга, додека на крајот и без јадење се налеваше во грлото како гргор од изворска вода.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)