Многу често ми недостаува насмевката на вујко ми Пане Скендеров. Звучна и синхронизирана.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Јагнињата одамна стивнаа. Сѐ уште не ми е избледено сеќавањето на тоа мајско утро `95 година.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)