јагне (имн.) - руд (прид.)

На утро ли, кога славеј, малка птица, В шипец, в гл'бока зора Пеит и светит на небето зорница И трева обливат роса; И тихијт ветер малдите листја нишат Слабо, а Вардар си шуми; Јагнета руди сја разбудват и дишат С прохлада, а млади моми, Сон ги оставил, р'кави засучили И сос две стомни во р'це Брзат кон студен извор безгрешни, мили, Си омиват бело лице.
„Пeсни“ од Рајко Жинзифов (1863)