Идело така и на јаве и на сон да ти се прикажува исто.
               
             
           
            
            
              „Небеска Тимјановна“
               од Петре М. Андреевски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Да сфати дека долго ќе мора да гледа на овие ридови кои треба да им станат кошмар и на јаве и на сон.
               
             
           
            
            
              „Големата удолница“
               од Петре Наковски 
              (2014)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  На Ратка  Мајка како мајка:  и на јаве и на сон  севезден ги распетлува  јазлите на судбината -  тагата ја обликува во скулптура на молкот  а сиот вишок светлина му го испраќа  на синот единец во туѓина, да му се најде.
               
             
           
            
            
              „Кревалка“
               од Ристо Лазаров 
              (2011)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  А сите што барем малку се одбираат во зелки  знаат дека зелките немаат нозе  а и чуму им се нозе на зелките  кога умот е во главата а не во нозете,  а од главата се стркалуваат и се истураат во јавето  и сите тукушто зачнати и тукушто отсонувани соништа.
               
             
           
            
            
              „Ситночекорка“
               од Ристо Лазаров 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Пред него се велеше спроти сонот и јавето  Ама тој прв рече спроти јавето и сонот  А после рече сонот против јавето или јавето против сонот  И шуќур што јас си живеам на евкалиптус  И си брстам ментолни лисја таман колку што треба  А ако живеев на секвоја  Секако трипати помалку ќе спиев  И во долгото јаве ќе морав нешто и да работам  Скраја да е секвојата и се гледа богати
               
             
           
            
            
              „Сонот на коалата“
               од Ристо Лазаров 
              (2009)