Потоа седнува на столот спроти оџакот, вграден е во источниот ѕид помеѓу прозорците, и со нога ги поттурнува цепаниците навнатре во жарот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Куќите во маалата биле преку авлиите поврзани со мали капиџици, односно вратички на ѕидот помеѓу две куќи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се случувало, неретко, капиџиците да бидат отворени помеѓу семејствата од различни религии, кога биле затворени надворешните порти.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Меѓу нас продолжуваше големата делбена граница, големиот Балкански ѕид помеѓу нас, далните сенки на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Мисијата на нашата театарско-писателска делегација се очекуваше да успее, макар што патувањата од овој вид беа ставани под лупа, пред сѐ поради отпорната граница – ѕид помеѓу двете соседни земји и тешкото покревање на силите што требаше искрено да ги нормализираат односите помеѓу двете земји.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тоа нешто што стоеше како ѕид помеѓу нас набргу се покажа. ***
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нешто смрзнато и неподвижно што ги мени луѓето да не бидат луѓе, да бидам смрзната неподвижност и не на улица, а кај нас во собата - ѕид помеѓу мене и неа, граница на отуѓување неврат, нескршлив неуморлив суров бог.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Сакам да речам тоа момче, кое згора на се се викаше и Иван го разурна минатото и оној ѕид помеѓу мене и смртта на мојот Иван!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Па кажете ми сега, со каков изговор ќе можев во мојот дом да не го прифатам детево, им се обраќав во мислите на милиционерите?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Син ми како да се беше вратил од далечно патешествие, и тоа лично а не неговата сенка.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тој плод на стравот, тој сложен облик на обеспокоената потсвест, тоа чудовиште во нивна близина, било 'ркулец на лудило што капнува од облаци или оживува во исконско мочуриште.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А покојников ти тежи зашто не живееше со татко ти.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Онисифор Мечкојад почувствувал дека сите се сложуваат со другиот Онисифор, дека нечија крв крева ѕид помеѓу нив. Но тоа не го возбудувало.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Господи, се прашувале, со каква молитва се издига ѕид помеѓу злото и сиромаштијата?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)