ѕвонење (имн.) - се (зам.)

На вратата ѕвонењето се повтори, погласно и поупорно, а заѕвонија и ножовите и виљушките врз чиниите кога стана Горда.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
НЕДА: Мајчице... (Ѕвонењето се повторува.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Гледајќи го таков, Неда застанува пред него; како заштита. Дури со третото ѕвонење се слуша гласот на Милка.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)