ѕвезда (имн.) - ноќе (прил.)

Беше септември. Се златеше небото од сончевите преривања, се златеа лисјата на шумата, понекаде каде допираше сонцето па ги позлатуваше... се златеше сводот од ѕвездите ноќе...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
1 Планината е далеку никој толку не отскитал црн брег со два рога на патот нејзин стои, Одовде само облакот е близу и молњите и ѕвездите ноќе кога паѓаат.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)