Ѓаволи, ѓаволи на ниски коњи крилати. Голи жили пресечени, гнојни струпки нелечени, триста тајни неречени. Гради да скинеш, очи да избиеш.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
И така и би, возљубени. Утредента логотетот стоеше залепен до ѓаволот на фреската, со него сплотен и не виде ништо.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Првин наиде на сликата од бога, ја загледа и се намурти: господ беше седнат со ѓаволот на еден голем облак и се коцкаа: место пари - разменуваа луѓе. Се возбуди, пламна и ја искина.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)