Намачкавме парамани со маргарин, земавме по парче сирење и шолја млеко. Брзаница лапавме.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Првин се качивме дома да јадеме. Гладен не се работи.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Важи!“ се согласи Влатко и побрзавме накај нашата зграда.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Брзаница испив само шолја млеко и се стрчав наудолу.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Божем од нас никогаш нема спокојство; сме се развикале во ниедно време; сме биле зинати усти -како раскракани чавки.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Низ прозорецот се слушаше налутен глас: тоа дедо Коле пак викаше.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)