шифра (имн.) - на (предл.)

Моето досие бабреше зад шифрите на челичните каси.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Понекогаш ја замислувам Америка како гигантска смукалка, машина за рециклажа, која вцицува сѐ на што ќе наиде а назад исфрла заводливи вреќи со ѓубре. Trash-от овде е подигнат на ниво на космички принцип: ѓубрето се произведува за да се конзумира, ѓубрето се фрла за да се произведува повторно. Trash-от е насекаде, trash-от е генетската шифра на човечкиот вид кого што Америка најјасно го препознала.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ете на што се сведува идентитетот на гостинот, шифра на потрошувачка ниша, проста маса, кафански бар код. Јас - петката, со лаптопот наместо пријател.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Мадам Рада Мојот практичен ум цел ден ме тера да мислам дека можеби е време, и тоа крајно, да вметнам нова шифра на дејност во мојата фирма загубар, која нема да бара многу средства за вложување, а маркетингот ќе го прави самата задоволна клиентела, по принцип „од уста на уста“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)