Пијаже зборува и за асимилација, способност смислено да се интерпретира ситуација со користење на множество достапни шеми во тој момент, како и за акомодација процес во кој множеството шеми може да се менува кога не се исполнети очекувањата базирни на очекувањата.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
4 На тој начин, преку еден „перверзен“ пат се стига и до поимот уживање, и тоа воопштено речено, така што се открива смртта во задоволството кое во основа „го лимитира полето на човечките можности“ и чијшто принцип е „принципот на хомеостаза“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Желбата го минува прагот кој го наметнува принципот на задоволство и се позиционира во однос на лимитот, границата што ја пронаоѓа и препознава, а самата релација спрема таа граница ја одржува како таква.5 Една од елементарните шеми во психоанализата на Жак Лакан претставува кружницата на задоволство, но прекината со она што во неговата алгебра се нарекува објет петит а.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)