шапка (имн.) - на (предл.)

Мажите беа средни по раст, витки, цврсти и не многу зборливи, жените пак, дотерани во свила и кадифе, со високи и натаврени шапки на главите, прилегаа на светиците и болјарките од фреските и иконите во црквите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Да му се врати шапката на дедото!“ - помисли веднаш потоа, но ни шапката на дедото не се врати.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Потоа Димче помисли: „Сега нека дувне ветер и нека му ја однесе шапката на оној дедо!“
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Едниот е со широкополна сламена шапка, која се дига еден лакот над црната шапка на другиот, дебеличок, со пасторска наметка врз плеќите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кај саатот веќе ја чекаше Петар, кој по некоја случајност, како да се беше договарал со неа, беше исто така во бело облечен, со бежов мантил и шапка на главата.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Го прашува Гита Корец со нем поглед во деновите без транспорт?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И пак: Во Жешов раскошно расцутеа дрвјата, а ветрецот расејува снег од латици низ просторот, поигрувајќи си со нив, а потоа оставајќи ги да паѓаат по крововите, по жирадоата, елегантните женски шапки на минувачите, по јармулките и црните рабински капи со широка периферија, на рамениците од старците што на пријатната пролетна сончевина забораваат на својата возраст и живо дискутираат на својата пролетна променада, во очите на госпоѓиците, и во нејзината душа која е смирена и иполнета кога е во тој питом предел за кој не може да престане да го мечтае и сонува... 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И еве што излезе - вистински зајак со уши, нозе и опавче. И голема шапка на главата.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Чекав да видам што ќе стори - ќе го спобрка ли зајакот со шапка на главата и дали тој зајак ќе почне да бега.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Зафрлајќи ја шапката на тилот, братот одмавна со раката и се насмеа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Насмевнувајќи се, трговецот ја потупка жолтата крава по челото.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потоа Димче помисли: „Сега нека дувне ветер и нека му ја однесе шапката на оној дедо!“
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Да му се врати шапката на дедото!“ - помисли веднаш потоа, но ни шапката на дедото не се врати.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)