шамивче (имн.) - и (сврз.)

Ги реди сите занаети „додека бабата да го разврзе крајот на црното шамивче и ги извади двата бели череци да му го плати заметот на дедот поп за работата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Страм — не страм ќе му реча: на него на Толета Кулиќево“ си је во себе кога се бришеше и таа со она ново шамивче и гледаше да ги допре напрчени устенца баш на она место тој ги допре малку пред неа неговите. Не малку се сневесели, дури и натажи, кога го виде Толета да повраќа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Браво, браво, а така де! — повикаа во еден глас сите тројца заповедници кога го видоа белото шамивче и зачекаа да се појават комитите на вратата и да се предадат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Си ги завиткале во извалкани шамивчиња и — ѕин, ѕин, ми прават.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)