шадрван (имн.) - кое (зам.)

Тоа беше причината да се смеам додека излегував.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но зошто се смееше Ѓурчин, навистина не сфатив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа мислев на дрвцето покрај шадрванот кое и вистински е со одрана кожа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ИВАН
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)