чума (имн.) - и (сврз.)

Не знаеше како да ја скуси здодевната безработност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ги видовме помориите и сушите, чумите и болештините, пожарите и скакулците.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
До гробиштата на птиците не смееле да се доближат ни луѓето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во тој случај, тој ќе им плука во бунарите и сите ќе ги зарази со чума и сите тие во претсмртното стенкање ќе заборават на рајот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потоа доаѓала на своја грбава маска чумата и со чурлавата на здивот ги задушувала луѓето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Закопувањето го обавуваше клисарот Нестор кој веќе во војните ја имаше преживеано чумата и не се плашеше од неа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Се чинеше божем тука поминала чумата и сѐ усмртила.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)