Човекот сега може да се промени во некаков тип на дух кој води љубов на дистанца.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Веднаш се ставив во мојата омилена улога да бидам нечиј психолог, па овој човек сега ми стана поле за истражување кое со години го барав.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
И човекот сега веќе немал никаква несигурност.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Толку беше страшен овој човек сега ноќе.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Татковино, мислеше или говореше, ќе ти ги измиеме раните од војната, и за нашиот човек сега грее сонцето.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Можеби е вистина дека просечниот човек сега живее подобро отколку пред Револуцијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
– „Ах, проклет да е тој саат, си велел сам со себе Силјан, кога им грешив на мајка и на татка, да ме втаса ваква клетва, бев човек сега и да си ги пречекав сватовите, и јас да се веселам како сите што се на свадбава.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)