ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Во овој случај, индикативно е тоа што речиси сите изгубени спорови т.е. негативни пресуди, и покрај немањето правни аргументи, се обжалуваат од страна на претставници на државните институции, при што се трошат големи суми буџетски средства („народни пари“) на име судски трошоци.

За крај, тој истакнува дека она што го има здобиено е искуството дека човек треба да е бори за своите права, па колку и минорни да биле кршењата на истите. 1.  Интервјуто го водеше Игор Мишевски, на 27.II.2011, во Кратово.

Човекот требаше човекот да го врати во неговата изгубена природа, отаде границите на човештвото.

Неколку дена по безизлезното прифаќање на неговите хирови и помирувањето дека со ваков човек треба да си го поминам остатокот од животот (личен став што не можеше да најде свое логично оправдување, но секогаш беше присутен), тој имаше смелост да ја избегне средбата предвидена за нашите вообичаено убави неделни прошетки низ паркот.

Во право бил Ворхол кога рекол дека сексот на човекот треба да му се открие после 40-тата.

Човек треба специјално да се вооружи со трпение, ако реши да купува било што - од леб, заленчук и овошје, па сѐ таму до најобични нешта во трговските магазини.

Во секој случај човек треба да се придржува за правилото кога е веќе во Истанбул, дека е поудобно да се вози со такси или „долмуш“ не само затоа што е поевтино, туку затоа што и побрзо и побезопасно ќе ве однесе на бараното место.

Изборот треба да се изврши внимателно, тој човек треба да биде таков што ќе знае да ја чува тајната и истовремено да може да му спомогне.

„Спас“ - помислив по малце зашеметено, гледаќи го задникот на најтромавиот од јатото - „дури кога сонува, човек треба да е брз!“

Оваа „секундарна“ блискост никогаш не е толку добра како „примарната“ блискост која човек треба да ја почувствува во детството, но е подобра отколку ништо.

Но и тоа е подобро од чувството на потполна жртва.

Лечејќи го Бојс и учејќи го како да се лечи самиот, Татарите му дадоа втора, посреќна прилика, како возрасен, да ги почувствува топлината и присноста од кои порано бил лишен.

Или барем човек треба да верува и да се надева дека го има.

Како да сакал отец Мида да каже дека човек треба да застане на местото од ѓаволот, во ѓавол да се престори за да го разбере словото; тоа е цената на читањето на скриените значења!

Можеби е така, но понекогаш човек треба да го брани својот став – рече Еразмо, скокајќи врз цврстата земја за да ја провери нејзината цврстина. -Не е доволно тоа.

За да се дојде до неа, човекот треба да помине низ многу кругови.

– Сите овие пречки, според законот на условеност, човекот треба да ги надмине, достигнувајќи прибраност, преку која се доаѓа до самоодрекување кое, пак, е услов да се достигне смиреност.

-Човекот треба да се чува од опасностите – прошепоти Еразмо.

И додека тој зборуваше, мене во умот, како пчела околу главата, ми се вртеше прашањето – зарем човекот треба да умре, треба да го снема од овој живот, та за него да се зборува само убаво?

А неговите зборови дека секој човек треба да се труди да има што помалку тегобност на овој свет, во миговите на тегобност кои ги преживувавме моите сестри и јас, ми звучеа како потсмев.

Со одговорот не може да се погреши: се стремат кон среќа, сакаат да станат среќни и да останат такви.

Последното утро во Венеција, откако Ана и Зигмунд тргнаа по градот, мојата желба уште еднаш да ги видам двете слики со Богородица и Исус беше посилна од моето накривнување, и јас излегов од хотелот.

“Наместо твоите инфантилни претпоставки, човек треба да си постави поскромно прашање: што можат луѓето да дознаат за целта на својот живот на основа на своето однесување, што бараат од животот, што сакаат да постигнат.

„Игра со очи. Историја на еден живот“ е насловот на книгата во која нобеловецот Канети пишува дека човек треба да биде свесен дека во животот има недостижни нешта.

Таквото просветлување не му се случува секому и човек треба да биде среќен ако го доживее барем еднаш во животот.

Мислејќи дека човек треба да се насочи кон верата своја, а не кон позицијата во својот световен живот, и со слепа верба во семоќната правда Божја, јас ве учев да ги веднете главите.

На Саатот пишува: "Секое удрување на саатот човекот треба да се сети, оти животот му се скусува.# Писмото е арапско, а зборојте се турски.

И од тогај изгубе му звуко.

Толку је имал голем звук саато коа је удрил "бам#, оваа се уплашува - пребацува.

Да им речат: Ете вакви луѓе сме биле ние, ете таков човек треба да бидеш и ти.

Затоа човекот треба да го држиш цел, со сите негови делови, што му се дадени, па и со страот, што му е исто така даден. Мислеше за таа можност да се плашиш.

- И од среќата човек треба да си почине. - Во зандана? - Па што!

- Човек треба кога ќе се роди да си напише писмо, вели Јон, а кога ќе умре да го добие.

- Животот е борба, човекот треба да е силен.

Ако некој силно чувствува и знае како стојат работите, без да му се укажува на тоа, тој човек треба посебно да го насочи трудот.

Изгледам наивно, меѓутоа, еден многу интелегентен човек треба да внимава на тоа што зрачи од моите очи, а не на тоа што го зборува мојата уста.

Станува збор, значи, за следното: постмодерниот, а и еколошки, човек треба да ги менува рамковните услови на своите животни околности.

Но, човек треба да се обиде, па и на други места.

Сега овој човек треба да живее со години, наизменично во када, воден кревет, едно влажно-сиво бивствување и завои полни со измет.

На Лења просто сите многу му завидуваа, а тато воопшто сметаше дека, ако некој се занимава со парични операции, а всушност со ништо не тргува, дека таквиот човек треба да седи или зад решетките на банката, или зад решетките на затворот.

За да се биде оргулист во тоа време, човек требало не само да знае да свири, туку и да импровизира, а Бах бил на далеку прочуен по неговите импровизации. (Неколку забавни анегдоти во врска со способностите за импровизација на Бах може да се најдат во The Bach Reader, од H.T.David и A.Mendel.) Во 1747.

Тој беше свесен дека човек треба да го напушти животот пред тој него да го напушти.

Ако некој е потиштен, и сака да му помогнам да излезе од таму, му стојам на услуга.  Дали вашата книга Лагите на љубовта е инспирирана од материјалот собран од вашите пациенти?  Не.

Во едно слободно општество на секој човек треба да му биде допуштено светот да го гледа на каков што сака начин.

Знам, се насмеа црниот човек треба да лежи распаран на прашлив друм, гаврани да се огледуваат во стаклата на неговите очила.

„Сум ти расправал? Не! Е, гледаш ножовите човек треба да ги избрише од животот.

О, што зборувам, зошто се занесувам?

Човекот треба да го сфатиш. А за да го сфатиш треба да откриеш каде извира и од каде истекува неговата убавина а од каде она другоно, грдоста?

Додека е млад човек треба да гледа напред и само напред.

Па човек треба својa sвезда да си има, како што си има својa икона в црква, да си има својa светлина, како што, ете, ти си имаш својa жена...

- Не, синко, - ќе му речеше дедо ми. – Кога е време за радување, човек треба да се радува.

Со други зборови, човек треба да ја сочува својата невиност но притоа да ја збогати со искуство.