човек (имн.) - посакува (гл.)

Што има лошо во тоа? Човек посакува понекогаш да се постави и над субината. Зар да му пречиме?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ќе одминува времето, ќе одминуваме, ќе бидеме сè поблагородни, сè повозвишени: во висока возбуда човек посакува да не биде барем невидлив, да биде барем стракче меѓу илјадниците коренчиња: зашто недостижно е да се биде стебло засадено покрај извори...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)