човек (имн.) - паѓа (гл.)

Годишно на човек паѓаат просечно по 670 кубици вода, односно близу трипати повеќе отколку во Белгија или нешто над двапати повеќе отколку во Грција.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Знаејќи какви биле тие доживувања, човек паѓа во искушение да нагаѓа: дали обликот на предметот, или движењата што се прават при играњето со него (дршката треба да се забоде во топката), на некој начин ги сугерираат настаните што се случиле онаа вечер кога заедно излегле на Пигал, или можеби предметот е буквална илустрација на старата француска поговорка “c’est un veritable bilboquet” (грубо преведено: He’s a giddy-headed guy; или: “Му лета паметот”)?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дали билбоке-то е нешто што единствено ги одразува сеќавањата на некои нивни заеднички искуства.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
МАЛИОТ: Опа! Тој е! Врз човекот паѓа мрежа.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)