човек (имн.) - климне (гл.)

А оној кој ме селеше, тој страшно умираше, не го пушташе никако, можеби дека црквата ја сруши, а и воопшто... Човекот климна.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Само плакети од властите шеснаесет парчиња, па и кошули ми подарија, старата досега не знае што да им прави.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)