ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Среќата би се состоела во тоа да бидам сам на некој морски брег и да бидам Мислам дека човекот има право оставен намира.

Мислам дека човекот има право да умре дури тогаш кога ќе може да раскаже една добра приказна.

Но, како што тоа оби-чно бидува, колку што човек има поголема потреба побрзо да се смири, толку побавно го постигнува тоа.

За краставата жаба човек имаше чувство дека не била родена од друга жаба, или испилена, туку дека била родена од самата земја, дека се откршила од земјата, па дури и, кога потскокнуваше во дворот, дека е бесмртна и неуништлива.

Одвреме-навреме помислував и на Лудвик, но тоа беше само потреба да се сетам; секој човек има потреба да се сети на некого или на нешто, оти тоа е потврда дека живеел, дека имал минато.

Нејзиното тело некогаш е полно, некогаш тенко како срп, со неа управува таа енергетска аура на која има влијание нивната историја, нивната промена и сите појави создадени од движењето на таа суштина – зборуваше старецот. – И човекот има своја богата историја.

-Колебливиот човек има најмногу сомнеж во себе: тој е штетен не само за себе, туку и за околината.

Не ли е убав животот кога човек има што да јаде , да пие, конфорен дом, семејство, пари пријатели, многу патувања, забава и спорт? – праша Еразмо.

Сакаш да ми кажеш дека во секој човек има човечност? – изреагира Еразмо.

Човек има избоден душмански со ножови.

За лош човек имаме многу зборови, велам, колкушто има лоши луѓе, толку и лоши зборови.

- Така е, вели Витомир со насолзени очи од чадот. - Ние, за умен човек имаме само еден збор, велам, којзнае зошто ама за умен човек немаме повеќе зборови.

А јас тоа го знам добро, секој човек има по еден пресуден ден во животот.

Се ѕверев во тие работи и во себе меѓу нив, во едно избледено и дупнато татково огледало, и почувствував дека секој ден човек има шанса барем за миг да биде паметен.

И се затскриваше со рака кутриот младич, и многупати стреперуваше подоцна низ својот живот, гледајќи колку многу во човекот има нечовечност, колку многу жестока грубост се крие во образованата друштвеност и, Боже! дури и кај оние луѓе што општеството ги смета за благородни и чесни...

Цела ноќ се превртував и станав доцна, а око не склопив.

Навистина, човекот имаше право.

Ние не те пративме на сколија да учиш за да работиш еден ден, ама, кога човек има фута, си има и иднина и нема од шо да се плаши.

Секое цвеќе и секој човек имаат своја судбина, и само така ќе има ја запознаеш убавината.

Човек имаше чувство дека таа би била совршено задоволна кога тоа јунско попладне би се отегнало во недоглед и кога количеството пелени би било неисцрпно, за да остане во дворот илјада години, закачувајќи пелени и пеејќи бесмислици.

Пијалокот беше како азотна киселина и, што е уште полошо, при голтањето човек имаше чувство како да добива удар со гумен пендрек по задниот дел од главата.

А биохемиските експерименти на имунолошките реакции како и анализата на низовите на аминокиселините кај животните - јасно докажуваат дека најблиска сродност човекот има со шимпанзото и горилото од кои пред четири милиони години се разделиле и тргнале по свои патишта на развој.

Просечниот човек има мозок, којшто е сосема изгладнет за електронска храна.

Ете затоа овие селани ја дочекаа и пладнината, та како што бидува обично кога човек има нужда, почнаа да ја продаваат стоката пошто-зошто, само и само да однесат некој и друг грош в село и да ја свршат оваа важна селска работа со Селим-бег.

Луѓе, запрете го возот, викајте да застане, човек има долу со расчепена уста!

- Направи пауза отец Иларион и продолжи: - Душата е корен во човекот; како што од коренот на дрвото се храни стеблото, гранките, лисјата, плодовите - така од неа се храни телото, видот, слухот, говорот, волјата, свеста и сè што човекот има; таа е извор од каде сѐ почнува и сѐ враќа; огледало севидливо; владател и роб; таа е целина како сонцето; сеопшта суштина; сила што обновува како соковите што го обновуваат сувото стебло давајќи му нови израстоци; таа е бунар во кој водата е матна или бистра, мирна или замрешкана; светлост затворена во пештера од крв и месо; зрачи, или потемнува; пламен и пепел; камен гранитен или прашинка; оган кој дур е под контрола е благодет, а потоа пустошник; какво тело носи, таков лик има; со менување на телото, и ликот си го менува; по неа се чита и открива човекот; често е читлива, а често загадочна; некогаш ти допушта да ѝ се вдлабиш и да ја видиш, а некогаш за миг ќе те заслепи како поглед во сонце; некогаш е живо железо што тече, поток без форма; кораб на отворено море; пространство огромно, но и теснец затворен во тајните свои; нѐ држи цврсто како градба, верно нѐ придружува, но не знаеш во кој миг ќе нѐ изневери...

Затоа токму во таквите најтешки и ризични ситуации човек има потреба искрено да проговори со некого. Да се истуши што се вели.

Тој човек има голема, широка, страдална душа, која кај што стигне, добрини сее.

Во тоа место беше се направил еден бој и многу луѓе имало истепани и изоставени по планината, та поради мршите беа се собрале орли да јадат од мршите.

Си реков човеков има потешкотии со сите тие листови што постојано си ги пика во носот за да ги прочита, а потоа, како да се згадил од прочитаното ги фрла тие листови од пред себе.

Бев уверен дека сето тоа го прави без систем бидејќи на неговата маса владееше вистински наос.

А на татко ти му го реков тогаш и ова: „Семјоне, Семјоне, човек има еден живот, и не смее да го испогани.

Но, кога човек има најубави идеи, кога од песок гради градови, истовремено го обзема и чувството дека нема смисла ама речиси ништо да работи и тоа му нуди чувство на силна супериорност над сите во светот.

Но, човекот има апсолутен, тотален, неограничено слободен избор, дали да и се покори на судбината и да верува во фатумот или сам да си ја гради егзистенцијалната патека на достоинствено и пристојно живеење.

Човекот има одговорност и морална должност пред самиот себе, пред животот, пред светот.

Со оние што викаат најчесто не можеме да се разбереме, зашто секој човек има свое достоинство и не поднесува некој да му “соли памет“, па со право одбегнуваме, да ги слушаме таквите викачи.

- Да, тој мал човек имаше големо срце, широко срце отворено за сите што сакаат да побараат добрина во него... ***

Додуша човек има време за размислување, но и тоа не е бог знае како пријатно.

Се гледаше дека човекот има голема моќ после тоа чувство на хипноза.