чичко (имн.) - ѝ (зам.)

По некое време чичко ѝ заедно со братучедот Наум ќе ги земеа гитарите и тогаш почнуваше најубавиот дел од славјето: се пееја најпрекрасните песни - македонски народни, староградски српски, понекоја руска или грчка, се пиеше вино домашно или ракија, мажите палеа по некоја пура.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Глупости, каква слика. Тоа не доаѓа предвид!“, вреска госпоѓата на глас и, барајќи низ списокот, одеднаш целата вознемирена и покажува дека, ете, кај оној чичко ѝ од Власина може да се оди со слика затоа што тој дошол со тенџере за ајвар и тајфа од десет луѓе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Шо велите вие на вој збор? Сите четворица запреа да дишат, само Нешка ги тропкаше гровчињата на крстот и весело пискаше, смеејќи се и вртејќи се на сите страни, небарем сакаше да се пофали: што подарок ѝ донесе чичко ѝ Трајко!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но независно дали оди по леб или на гости кај чичко ѝ, таа секогаш беше дотерана, средена и изгледаше совршено.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Но си даваше гајрет со тоа што: ако беше сиромашко, добро — ќе си го земат домазет на малиот од чичка ѝ Трајка, според првиот план; ако е некое чорбаџиско — ќе му ја дадат таму — на добро место.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)