Женската варијанта на чизмите беше речиси до колена, а оние на Александар на десетина сантиметри над глуждовите.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Крцкањето на снегот под чизмите беше првиот звук што му допре до свеста, зашто сетилото за слух му се врати последно, како што полека во својата глава ја освестуваше средината околу себе.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)