чешма (имн.) - има (гл.)

До чешмата имало еден коњ со крилја, се опознале со коњо.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Жената стојала многу смуртена, таја била баба Марта, а друзите биле единаесетте месеци и најкусиот бил Сечко.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Една вечер отишол кај коњот и се зговорил да бегат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа поседело некое време момчето, му се здодеало само во таа пустелија и му се посакало да си одит во некој град, кај што има многу луѓе.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Мисле, дума маштеата како зло да £ напраит на паштерка си и је дошло на ум една вечер да ја пуштит на вода кај една чешма, што била од град надвор; до чешмата имало едно дрво вет'рничао и под тоа дрво се збирале ѓоамити ветроштињето, да белким ќе ја искинат самовилите паштерка је и назад уште еднаш не ќе се вратит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Вечно ќе остане само она што со своја рака ќе изградиш за доброто на народот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
За оваа чешма има и една легенда.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Еднаш кај него дошол постар човек и му рекол: „Господару, знам дека твојот живот знае само за победи и гозби.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Отишло момчето кај другата одаја и от коа ја отворило, видело и тамо една чешма и до чешмата имало врзано една маска и таа со крилја.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ноќе и дење, постојано под чешмата имало садови и многу пијавици. Воопшто не смеевме да пиеме без да ја процедиме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Чешма имало само на едно место, течела одвај како ракија кога се цеди од казанот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)