Не стануваше збор толку за разорното дејство на времето, колку за напад на болест, како неговиот ум да продолжил да расте додека телото пропаѓа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Главата му беше изобличена, како коската на челото прекумерно да пораснала заканувајќи се да ја пробие кожата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ракот на црниот дроб кој на крајот го дотепа беше тајна што ја знаевме само јас, неговиот лекар и Марија Кодама.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
За јавноста, Борхес страдаше од емфизем на белите дробови.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)