Мислам дека филмот го става геноцидот и ниските чевли во слична - периферна зона на приоритети.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Абе боросана, најглуп чевел во историјата, стана статусен симбол зашто тие редовно ги носеа.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Ова е погоден рај за бандити подли политички хермафродити глумат елита на виенски бал опинчарски души со чевли во кал Капитализам и посткомунизам модерен роб на феудализам на секој чекор со непотизам новиот светски примитивизам
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Риса му ја смести главата во скутот, а Тронда неговите нозе со сета кал налепена по пантолоните и чевлите во својот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Можеби баш тоа непремислено движење ја потстакна неа да се засмее и, место да премине преку сето со молчење - како што би очекувал од неа - да ми рече пред целиот клас: „Ти треба да ги пратиш овие чевли в музеј”.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)