Тогаш сите од маалото со часови зјапавме, напикани токму во подрумот на Мики, во и меѓу нозете на девојките и жените што стоеја пред продавницата „Громби“ над нас, врз подрумските решетки, а кога понекогаш ќе задуваше ветерот на кој му го заборавив името, тоа го доживувавме (молкум) како премиера.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Затоа проверував со третиот, најмалиот, „Olimpikus“.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)